Po grecku znaczy to "witaj" i tym słowem Gabriel wita Maryję w Nazareth.
Tymże słowem pragnę was przywitać. Niech Radość będzie z wami!
Słowo to można przetłumaczyć też na  ; "raduj się", stąd różne tłumaczenia Ave Maria...

Jestem mnichem Wspólnot Jerozolimskich,
po dość długim pobycie we Francji wróciłem do Polski,
(choć studiuję jeszcze w Paryżu : )
i jestem odpowiedzialny za pomoc osobom zainteresowanym podjęciem życia monastycznego.
Stąd moja tu obecność, nie żeby szukać kandydatów, ale żeby razem szukać dróg Pańskich
i pomagać tym, którzy szukają Jego oblicza.
Miałem okazję dość sporo podróżować po różnych klasztorach mnichów i mniszek
Polski, Francji, Ukrainy, Słowacji, Włoch i Niemiec. (monastyczna stałość :)
więc służę wam radą, pomocą i sporym już doświadczeniem.

Do usłyszenia w kolejnych "wątkach" :)

z modlitwą
+Dariusz

Witamy serdecznie :) Pomoc na pewno się przyda, dzięki :)

życie monastyczne czyli poświęcenie się Bogu z dala od otaczającego świata (klauzura), tak?

i tak i nie :)
poświęcenie Bogu tak,
życie monastyczne tak
ale w samym sercu otaczającego świata
nieco zapomniany już monastycyzm miejski w nowej formie,
założone w 1975 roku wspólnoty
modlimy się w sercu miast w sercu Boga.
Klasztor, w którym aktualnie jestem jest zaraz obok stadionu Legii w Warszawie,
a po drugiej stronie mamy Trasę Łazienkowską
... oaza ciszy :)
mam nadzieję, że jakoś przydam się w waszym serwisie.
do usług
zwłaszcza jeśli chodzi o modlitwę
+Dariusz

dziękuję za odp. :) a może napisze ksiądz jak to było z rozeznaniem powołania, że do takiego życia Pan wzywa? interesuje mnie życie mnisze dlatego pytam ;)

droga Kasiu
żeby opowiedzieć moje rozeznawanie to w jednym poście, nawet wielkim poście bym nie zmieścił :)
a i co do księdza to nie jestem kapłanem, jestem mnichem a życie monastyczne nie jest zbytnio popularne, zwłaszcza w Polsce.
A z powołaniem to jest tak trochę jak z poznawaniem siebie. Pewnego dnia, młody człowiek zdaje sobie sprawę, z tego co chciałby w życiu robić a czego nie robić, i po nitce do kłębka,
z wystarczającą szczerością wobec siebie można poznać wolę Bożą w mojej własnej.
Reszta życia zejdzie mi na odnajdywaniu harmonii między Jego wolą a moją.
Ale to tak trochę poetycznie opisane...
Myślę o jakimś większym artykule lub może nawet książeczce
co pomogłaby też innym w rozeznawaniu. Tyle, że na razie nie mam czasu.
A że nie lubię tracić czasu, stąd moja między wami obecność.
pozdrowienie klawiaturą moją dariuszową :)
+

mnichDariusz napisał:

Myślę o jakimś większym artykule lub może nawet książeczce

dobry pomysł ;)
Pozdrawiam i życzę światła Ducha Świętego :)

a czy znacie może jakiś sposób na rozmnożenie czasu?...
myślałem, że życie zakonne, a już na pewno mnisze będzie spokojną drogą za Panem
a tu cały czas off-road po Wielkiej Pustyni.
(chodzi o duchowość Ojców Pustyni z Egiptu).
"A pustynia stała się miastem"
pozdrowienie wszystkim dromaderom :)
z modlitwą
+Dariusz

Też szukam sposobu na rozmnożenie czasu :):)

i co ? wyrabiasz się ?
:)
staram się modlić o dar bilokacji, ale chyba i to byłoby za mało :)
pocieszam się, że Bóg nie ma czasu, bo jest poza czasem,
my nie mamy czasu, bo jesteśmy uwięzieni w czasie.
Ot taki wspólny mianownik nasz i Jego.
dobrej niedzieli
z modlitwą
+Dariusz

Wyrabiam się, ale na styk :) Ale czasem marzę o tym, aby przestać biec i móc zatopić się w ciszy i samotności...

no to w życiu mniszym to pragnienie ciszy i samotności chyba mi się jeszcze potęguje.
Ostatnio mogłem pobyć kilka godzin w pustelni o. Adalberta de Vogue osb z francuskiego klasztoru
benedyktynów w La Pierre qui Vire, i nawet nie wyobrażacie sobie, jak mnich może tęsknić za ciszą i samotnością.
Ale ufam, że w niebie będziemy mieli to czego pragnie nasze serce.
Pozdrawiam i życzę wszystkim dobrego tygodnia
z modlitwą
+Dariusz

Iz 30,15
«W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie,
w ciszy i ufności leży wasza siła".
o tak, tego nam wszystkim trzeba, zwłaszcza prorokom.