Co jakiś czas wyjeżdżam a osobiste rekolekcje do moich sióstr, spędzam je na modlitwie, włączeniu się w plan dnia sióstr i na przebywaniu z nimi, oraz jednym dniu milczenia i rozmowach rozeznaniowych. Chciałam się podzielic moimi refleksjami z tych dni.
Żadne słowa nie oddadzą tego co czuję i nie sąta żądne emocje wzniosłe, tylko pokój serca, który zrodził się po wielu rozmowach i łzach ( nie moich) i wśród tego słowa piosenki, jakże mojej:


Kocham Twoją Wolę Panie


Jeszcze bardziej drzazgi małe
Których nie potrafię przyjać sercem
Moje łzy na rzęsie przyjmij
Ręce złożone złącz na zawsze
Niech me życie wielbić Ciebie zacznie

Więc wstaję i biegnę do Ciebie
Kolana zdarte krwawią jeszcze
Ach Panie płacze serce moje
Wszak ranić Twej miłości nie chce

Znajdź mnie Boże w nocy serca
W labiryncie myśli moich
Których nie potrafię związać w uśmiech.
Odbij na mnie ufność Twoją
Pomóż mi uprzątnąć wnętrze
Czy odpocząć możesz Jezu we mnie ?

Znów wstaję i biegnę do Ciebie
Naciskam klamkę wszak z mej strony jest
Ach Panie, tak wierzyłem, że przyjdziesz
I biło moje serce

W niepewności mnie zostawiasz
Potem nagle wznosisz serce
Aż na szczyt milczenia tajemnicy
Potem nagle zbijasz z tropu
I wycikasz z serca wszystko
Jestem coraz słabszy, lecz tak blisko

Znów wstawać mi każesz o Chryste
Zlituj się, sił już braknie mi
Przecież kochasz swe stworzenia
Od nowa wdrapać się na szczyt?
Zgoda!

Więc wstaję i biegnę do Ciebie ...




Ten tekst pięknie ukazuje to co czuje człowiek w Nocy Ciemnej, często jest to odtrzucenie przez Boga-oczywiście tylko pozorne, bo On jest z nami zawsze.

Tak piękna piosenka... i rekolekcje indywidualne/osobiste są czymś naprawdę wyjątkowym

Ta piosenka pomaga mi, kiedy jest naprawde źle... kiedy wszystko wydaje się już być przegrane... bez nadziei na lepsze jutro...
a po jakimś czasie robi sie tak cicho w duszy i nawet nie ma się ochoty by cokolwiek powidzieć...
milczenie wtedy wystarczy...

Piękne świadectwo a najpiękniejszy jest ten Twój pokój w sercu;-)
Trzymaj się Pana:-)

osobiste rekolekcje... zawsze o nich myślałąm, ale tak tylko chwilowo, bo mówiąc, szczerze, nie wiem dlaczego, ale brak mi odwagi.. i boje się tak sama na sam zostać z Panem, boję się wnikać w siebie samą.... Może to trochę niedożeczne, ale...

pytaj siebie dlaczego boisz się wnikać w siebie, to tam spotyka sie Boga- przepięknie pisze o tym św. Teresa Wielka w swoim Zamku wewnętrznym ( dawniejsza nazwa to Twierdza wewnętrzna).

Wróciłam po miesięcznych rekolekcjach- tak myślę, że ten wyjazd do Sióstr mogę nazwać rekolekcjami, każdego dnia odkrywałam coś nowego i choć było też wiele trudnych chwil to poczułam się prawdziwie we wspólnocie i Bóg przychodził do mnie w miłym słowie czy uścisku pocieszenia drugiej osoby- to piękne szczególnie dla mnie nastawionej zawsze na dawanie z siebie niż na branie. W międzyczasie uczestniczyłam teżw rekolekcjach w Legnicy gdzie byłam odpowiedzialna za jadalnię i zmywanie oraz dzwonienie na punkty wspólne, to też było dla mnie dobre bo mogłam sama uczestnicząc w rekolekcjach ogarniać jeszcze troską innych uczestników.

Dzięki za podzielenie się swoją radością :)

Boża Tancerko nie ukrywam,że czekałam na Twoje świadectwo-i jest.
Chwała Panu,za ten Twój czas z Panem,za bycie w wspólnocie i Twoje dobre serce pomocne dla drugiego

Chcę podzielić się radością, że pewne już jest, że mogęwrócić po obronie czyli gdzieś w lipcu do moich sióstr. Dziś otrzymałam telefon:-)

Suuuuper  :D Cieszymy się Twoją radością :*

Wierzyłam,że tak będzie

Chwała Panu :)
Pamiętam w modlitwie :)

ja równiez "gratuluję"