Wczorajsza Msza św.,Zwyczajna,niedzielna nawet bez kazania,ale z adoracją.
Niby nic się takiego nie wydarzyło,ale na nowo uwierzyłam w obecność Jezusa podczas Mszy św.
Jak to się stało?
Na tę Mszę przyszła koleżanka z dwuletnim synkiem.Usiadła w pierwszej ławce,żeby on wszystko widział,ale chłopiec wolał spacerować po stopniach przy ołtarzu,ciągle wchodził i schodził,a mama go zabierała do ławki.
W pewnym momencie wyszedł z ławki podszedł przed ołtarz i ... padł na kolana wpatrując się w ołtarz.To trwało kilka sekund,ale dla wszystkich łącznie z księdzem czas się zatrzymał.Potem jakby nigdy nic chłopczyk wstał z uśmiechem i wrócił do swojej zabawy na środku kościoła.
Nikt mu nie kazał klękać,nie naśladował nikogo,bo to nie była ta część Mszy,jest za mały aby rozumieć postawy podczas Mszy,więc dlaczego uklęknął?
Dzieci nie muszą wierzyć w obecność Boga,one to po prostu wiedzą.
Skoro dwulatek oddaje cześć Bogu w Najśw.Sakramencie,to ja nie mogę wątpić w Jego obecność.To On posłużył się tym dzieckiem,aby się objawić.
Wstyd się przyznać,ale nie pamiętam ani słowa z czytań,ani z Ewangelii,ale czy to ważne?Na nowo przypomniałam sobie po co przychodzę do Kościoła.

Piękne świadectwo, aż nie wiem co napisać i może dobrze, bo czasem słowa są zbędne. Dziękuje Ci za to co napisałaś :)

Owieczko, piękne świadectwo...

Rzeczywiście, dzieciaki są niesamowite. Tak bardzo zachwycają swoją prostotą i otwartością...

Cieszę się owieczko :)
Jak to Pan objawia się nam przez takie czyny, które wydają nam się czasami dziwne. Nigdy byśmy nie pomyśleli, że może wybrać akurat taki sposób. Ale On wie czego chcemy :)

Chwała Panu!

"Nie potrzeba wskazywać Boga dziecku."
— Autor nieznany
mądrość z Ghany

:):):)

Ale pięknie to musiało wyglądać. :)