Nie znalazłam tego wątku, a może kogoś zainteresuje ;)

Kim jesteśmy?
Jesteśmy Zgromadzeniem Sióstr św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy, czyli mówiąc potocznie -  siostrami katarzynkami. Jako Zgromadzenie mamy 426 lat. Podążamy drogą wskazaną przez wcześniejsze pokolenia sióstr, ale codziennie na nowo odkrywamy i uczymy się, jak być córkami naszej założycielki - bł. Reginy Protmann, jak być katarzynkami.

Dla nas "być katarzynką" to znaczy:
-  żyć w głębokim zjednoczeniu z Bogiem
-  stawać się SŁUGĄ na wzór Jezusa Miłosiernego Sługi
-  wybrać i naśladować Chrystusa, jako Pana i Miłość swego życia
-  przyjąć słowa "JAK BÓG CHCE" jako hasło na każdy dzień
-  łączyć zakonne życie kontemplacyjne z czynnym
-  służyć najbardziej ubogim, chorym i opuszczonym
-  w apostolskiej gorliwości głosić Dobrą Nowinę
-  służyć Kościołowi, wsłuchiwać się w Jego potrzeby i znaki czasu

Każda katarzynka stara się być radosnym znakiem nadziei i miłującej obecności Bożej, a jednocześnie akceptuje ograniczoność swoją i innych.

Nasza działalność
Siostrę Katarzynkę można rozpoznać po wyjątkowym znaku: jest to krzyż wpisany w koło. Dlaczego krzyż w kole? Ponieważ koło jest symbolem męczeństwa św. Katarzyny z Aleksandrii, patronki naszego Zgromadzenia.

Uformowany ze szprych koła krzyż stanowi centrum znaku i dla każdej siostry jest drogowskazem przypominającym, że należy do wspólnoty powołanych, w której gładkie kształty, wgłębienia i cienie są oznaką autentyczności i żywotności.

Krzyż stał również w centrum życia i duchowości błogosławionej Reginy Protmann, założycielki Zgromadzenia. To właśnie Chrystus cierpiący w drugim człowieku powołał ją do porzucenia dotychczasowego życia i podjęcia służby Bogu i ludziom.

Cztery części koła mogą być odpowiednikiem czterech głównych form naszego apostolstwa. Są to:
I -  Modlitwa
II -  Pielęgnowanie chorych i pomoc potrzebującym
III -  Edukacja oraz opieka nad dziećmi i młodzieżą
IV -  Praca w Kościele

Apostolstwo modlitwy
Naszą modlitwą i ofiarą pragniemy obejmować potrzeby całego świata, aby wypraszać miłosierdzie Boże. Źródłem, z którego czerpiemy siły do życia wewnętrznego i apostolstwa jest codzienne, wspólnotowe i pełne uczestnictwo w Eucharystii oraz adoracja Najświętszego Sakramentu. Codziennie łaczymy się z Kościołem odmawiając lub śpiewając brewiarz, a oddając cześć Matce Najświętszej rozważamyi odmawiamy tajemnice różańca. Nasze życie według Ewangelii wymaga ciągłego nawracania się do Boga i pojednania z bliźnimi. Jako duchowe córki bł. Matki Reginy pragniemy żyć jej wskazaniami, naśladować jej ducha oraz za jej przykładem codziennie wybierać Jezusa Chrystusa jako Jedynego Pana i Miłość naszego życia.

Apostolstwo
Dla bł. Matki Reginy Protmann naśladowanie Chrystusa oznaczało służbę chorym i potrzebującym, właśnie w nich widziała Jego obraz. Odwiedzała więc chorych i spieszyła im z pomocą. Idąc tą drogą, podejmujemy pracę w domach dla osób starszych i chorych. Sa to Domy Pomocy Społecznej w Barczewie, Jezioranach oraz w Sankt Petersburgu/Rosja. Ponadto prowadzimy Dom Pogodnej Starości w Lidzbarku Warmińskim. Zajmujemy się także dziewczętami upośledzonymi w stopniu lekkim, umiarkowanym i głębokim. Taki Dom znajduje się w Bisztynku. Przebywają tam dziewczęta i kobiety z najbiedniejszych rodzin, które nie mają szansy powrotu do domu. Kilka sióstr pracuje także jako pielęgniarki w szpitalach.

Jednym z dzieł, w których nasze Zgromadzenie realizuje swój charyzmat jest katecheza. Siostry uczą dzieci i młodzież w szkole podstawowej, gimnazjum i w liceum. Bł. Regina Protmann zakładając szkoły dla dzieci i młodzieży żeńskiej chciała wpajać miłość i bojaźń Bożą w młode serca, a przy tym umożliwić im naukę czytania i    pisania. Do końca II wojny światowej siostry prowadziły na Warmii własne szkoły i ochronki, teraz nauczają w szkołach publicznych. Także w przedszkolu, miejscu wczesnej edukacji, siostry katarzynki poprzez opiekę, zabawę i naukę, wprowadzają dzieci w świat chrześcijańskich wartości, w którym każdy człowiek, ten mały i ten dorosły, jest wielki i kochany przez dobrego Boga. Edukacja to również rewalidacja i warsztaty terapii zajęciowej. Misję wychowania chrześcijańskiego siostry wypełniają poprzez udzielanie pomocy i opieki dzieciom oraz młodzieży w Dziennym Domu Pobytu Dziecka.  Głównym celem takiego domu jest pomoc dzieciom i młodziezy z rodzin ubogich i wielodzietnych, z problemem alkoholowym, zaniedbanych a także zagrożonych patologią.

Zgromadzenie nasze włącza się w posługę Kościołowi lokalnemu. Siostry pracują jako zakrystianki, organistki, kancelistki parafialne, archiwistki, kucharki a także wypiekają komunikanty i hostie.


Wszystkie informacje pochodzą ze strony sióstr: http://www.katarzynki.org.pl/

Siostry są w Częstochowie i prowadzą przedszkole ??

na jakiej ulicy?:):):) Chętnie poznam :):):):):):)

i jaki Siostry charyzmat mają? Czym się na co dzień zajmują? :):):):):):):):)
a Siostra w jakim mieście jest? w Braniewie?

hmmm.... może kiedyś odwiedzę Siostry w czewie ;) a jak wyglądają habity Sióstr? :)

Widziałam często siostry Katarzynki w Częstochowie w ich kościele parafialnym pw. apostołów Piotra i Pawła gdy bywałam na skupieniu u Karmelitanek :)

hmmmm Piotra i Pawła! toż to moi przyjaciele są :):):):):) (tak jak inne 60% parafii) hahahahah :):):)
no to teraz to już na pewno muszę tam pojechać! hahaha :):):):):)

Zapraszam do zaglądania do nowej strony internetowej PRZYSTAŃ :-)  http://przystan.katarzynki.org.pl/

Dowiedziałam się dziś co nie co o Katarzynie Aleksandryjskej, i tak to Zgromadzenie obiło mi się o uszy. Cóż mogę powiedzieć... napewno jest jednym z tych, którym chciałabym się bliżej przyjrzeć. ;)

Przyjrzeć się... :)

25 listopada – dzisiaj obchodzimy wspomnienie Patronki naszego Zgromadzenia św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Św. Katarzyna według legendy urodziła się w Aleksandrii w Egipcie i była córką króla Kustosa. Przez lata uchodziła za jedną z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego, jednak współcześni badacze podważają jej istnienie. Prawdopodobnie za podstawę legendy o Katarzynie z Aleksandrii posłużył życiorys Hypatii z Aleksandrii.

Według tradycji była bogatą i wykształconą chrześcijanką z Aleksandrii, która przyjęła śluby czystości. Poniosła śmierć męczeńską w wieku 18 lat. Otwarcie krytykowała prześladowania chrześcijan i postępowania cesarza Maksencjusza lub Maksymiana, żonę którego nawróciła na chrześcijaństwo. Wyrok śmierci zapadł po dyspucie religijnej, w której Katarzyna okazała się bieglejsza od pięćdziesięciu mędrców niechrześcijańskich, część z nich nawracając. Niezadowolony z takiego obrotu sprawy cesarz skazał Katarzynę na śmierć po torturach; odstąpiono od łamania kołem po zniszczeniu narzędzia tortur przez anioła i wyrok wykonano przez ścięcie. Wśród najstarszych autorów, wspominających Katarzynę, byli święty Rufin i Euzebiusz z Cezarei Palestyńskiej.

Święta Katarzyna stała się patronką wielu miast, uczelni (m.in. Sorbony) i świątyń.

Kult św. Katarzyny znany początkowo w Egipcie, rozpowszechnił się na cały chrześcijański Wschód, a jego centrum była wspomniana Góra Synaj. W Kościele Zachodnim znany jest od wieku VIII. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 25 listopada.

Jej atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus, filozofowie, gałązka palmowa, koło, na którym była łamana, korona w ręku, krzyż, księga, miecz, piorun.

W ikonografii św. Katarzyna jest ukazywana „jako młoda dziewica o niezwykłej urodzie, w koronie na rozpuszczonych falujących włosach, w bogatej sukni....” (M. Jacniacka). Jest przedstawiana jest w koronie, z palmą męczeństwa w dłoni i kołem do łamania kości (czasem jeszcze z książką i mieczem). Ukazywana jest też podczas mistycznych zaślubin z Chrystusem lub w więzieniu, w obecności Chrystusa. W okresie gotyku i renesansu często występuje razem ze świętymi Barbarą, Dorotą i Małgorzatą

W najbliższą niedzielę – 18.01. – będziemy obchodziły kolejną rocznicę śmierci naszej Założycielki bł. Reginy Protmann poniżej krótki życiorys.
Błogosławiona Regina Protmann (1552-1613), Założycielka Zgromadzenia Zgromadzenia Sióstr Św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy
Błogosławiona Regina Protmann, córka zamożnych rodziców Piotra i Reginy z rodu Tingel (Tüngel), ur. się w Braniewie, w dzisiejszym województwie warmińsko-mazurskim. Dzieciństwo i lata młodzieńcze spędziła w gronie kochających rodziców i rodzeństwa. Tu zdobyła wiedzę religijną i dostępne wówczas dla dziewcząt wykształcenie. Wybitnie uzdolniona, inteligentna i towarzyska, aczkolwiek nieco próżna i pewna siebie, lubiła się stroić i dominować nad koleżankami.
  Radykalna zmiana jej osobowości nastąpiła, gdy miała 19-cie lat. Młoda Regina doznała wówczas szczególnej łaski Bożej, utożsamianej dziś z charyzmatem czy wprost z łaską powołania, na którą odpowiedziała radykalnym zwrotem od tego, co ją absorbowało - od życia towarzyskiego i spraw światowych - do modlitwy, ascezy i kontemplacji.
Pod wpływem tego daru, córka Protmannów, wbrew woli najbliższych i przyjaciół, opuściła swój dostatni dom rodzinny i zamieszkała w pobliżu kościoła parafialnego, by oddać się Bogu i posłudze najbardziej potrzebującym, zwłaszcza zaś poszkodowanych kataklizmem głodu i śmiercionośnej zarazy, która panowała wówczas w Braniewie i okolicy (1571-1572). Wrażliwa na ludzką niedolę, szukała stosownych dróg i środków, by dotrzeć do każdego, komu mogłaby wyświadczyć jakąkolwiek posługę. Odwiedzała i pielęgnowała chorych w ich domach, troszczyła się o sieroty, nauczała dziewczęta, dla których założyła szkołę w swoim konwencie. Troszczyła się także o przedmioty i miejsca kultu; przygotowywała świece i szaty liturgiczne, dbała o ich czystość i estetykę.
Realizację swego powołania w bezpośredniej posłudze chorym i cierpiącym oraz w pracy wychowawczo-nauczycielskiej dziewcząt, bł. Regina łączyła z modlitwą i kontemplacją. Sama przepojona Bożą miłością, chciała obdarowywać nią wszystkich. W tym celu założyła nową rodzinę zakonną (1571 r.) o profilu kontemplacyjno-czynnym i charytatywno-edukacyjnym wymiarze działalności, co w XVI stuleciu było czymś nowym i niespotykanym w skali światowej. Pionierskie dzieło bł. Reginy Protmann zyskało poparcie i aprobatę Reguły przez biskupa diecezji (18 III 1583 r.), a w ostatecznej zmodyfikowanej wersji także zatwierdzenie papieża Klemensa VIII (1592-1605) w dniu 12 marca 1602 r.
Życie duchowe bł. Reginy Protmann
Błogosławiona Regina Protmann była człowiekiem żywej wiary, modlitwy i zawierzenia Bogu. Głębokie życie modlitwy łączyła z praktyką rad ewangelicznych i ascezą osobistą. Szczególne miejsce w jej duchowości zajmowała pokora, wewnętrzny optymizm, umiłowanie pokoju i afirmacja wszystkiego, co zsyłał jej Bóg. Wyraziła to w dewizie swego życia: Jak Bóg chce, która stała się hasłem Zgromadzenia. Zwracała szczególną uwagę na zgodę i wzajemną miłość; uczyła kochać każdego człowieka i polecać go Bogu w modlitwie. Żywiła szczególną cześć i nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu i Serca Pana Jezusa, z czym łączyła dziecięcą miłość do Najświętszej Maryi Panny i św. Katarzyny, dziewicy i męczennicy, którą obrała za patronkę swego Zgromadzenia.

Zapraszam na naszą katarzyńską stronę ;-)
http://przystan.katarzynki.org.pl/

Matka Regina nasza założycielka po 12 latach istnienia nowej wspólnoty napisała Regułę przy pomocy Ojców jezuitów. Biskup warmiński Marcin Kromer przedłożył ją Kapitule Warmińskiej, ale ta nie była przychylna nowej formie życia. Uznała, że kobiety, które pragną poświecić swoje życie Chrystusowi, powinny przejść do klasztorów już istniejących, o ścisłej klauzurze. Opinia biskupa była zupełnie odmienna. 18 marca 1583 r. na zamku w Lidzbarku Warmińskim biskup warmiński zatwierdził Regułę.

Radość!!! Trzy nasze nowicjuszki złożyły swoje pierwsze śluby! :)

http://katarzynki.org.pl/

Radość z jubileuszu - 60-lecia ślubów zakonnych s. Maechtyldy

http://olsztyn.gosc.pl/doc/2462880.Sios … rmii-rodem

Zapraszamy do obejrzenia! :D

https://www.youtube.com/watch?v=CR0HlyAo-2s

31 MAJA - NAWIEDZENIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Jest to jedno z ważniejszych świąt w naszym Zgromadzeniu. Tajemnica Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ma nas zachęcać do życia w uwielbieniu i dziękczynieniu. Mamy służyć innym z gorliwością i oddaniem.

Święto Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny powstało w zakonie franciszkańskim z inspiracji św. Bonawentury w 1263r.

Kiedy powstała wielka schizma na Zachodzie, papież Bonifacy IX w 1389r. rozszerzył je na cały Kościół, aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele. Zatwierdził je sobór w Bazylei w 1441r. Do 1969r. obchodzono je 2 lipca, czyli w dzień po zakończeniu oktawy Narodzenia św. Jana. Obecnie obchodzi się je 31 maja, pomiędzy uroczystościami Zwiastowania Pańskiego (25 marca) i Narodzenia św. Jana Chrzciciela (24 czerwca).

Święto to upamiętnia przede wszystkim spotkanie Mesjasza z Jego poprzednikiem – Janem Chrzcicielem, a także spotkanie ich matek. Dokładny opis Nawiedzenia zostawił nam w swojej Ewangelii św. Łukasz (Łk 1, 39-56).

Według tradycji miało ono miejsce w Ain Karim, około 7 km na zachód od Jerozolimy.Maryja prawdopodobnie odbyła całą drogę z Nazaretu do Ain Karim (ok. 150 km) pieszo. Być może przyłączyła się do jakiejś pielgrzymki, idącej do Jerozolimy.

Pragnęła odwiedzić Elżbietę, aby pomóc jej gdy będzie rodzić syna oraz podzielić się z nią wiadomością o Zwiastowaniu. Maryja po przybyciu ze zdziwieniem odkryła, że Elżbieta już wszystko wie, nawet zwraca się do niej słowami anioła: „Błogosławiona jesteś między niewiastami”.

Elżbieta wyraziła uznanie dla Maryi, że zawierzyła słowom archanioła Gabriela oraz stwierdziła, że na dźwięk słowa Maryi poruszyło się w łonie jej dziecię. Pisarze kościelni są przekonani, że był to akt powitania Chrystusa przez św. Jana Chrzciciela i że w tym właśnie momencie Jan został uwolniony od grzechu pierworodnego i napełniony Duchem Świętym.

Tajemnicę Nawiedzenia rozważamy w części radosnej modlitwy różańcowej.

Czas płynie i kolejne Siostry obchodziły jubileusz...

https://www.facebook.com/permalink.php? … 7870748078

Kolejna zasiliła nowicjat... :)
https://www.facebook.com/groups/przystan.katarzynki/