Wczoraj była Niedziela Chrztu Pańskiego...z tej okazji pomyślałam,że możemy zamieszczać tutaj swoje przemyślenia dotyczące sakramentów świętych... czym dla nas są??? jak je przeżywamy??? co nam dają??? Liczę na liczne odpowiedzi w tym temacie... Helołł!!!! :P

Co do sakramentow to pelnia wazna role dla mnie szczegolnie wazny jest Najswietszy Sakrament i przy nim jakos najbardziej potrafie poczuc Boga, jego obecnosc. Tak jakos wprowadza w sercu wewnetrzy spokoj, wyciszenie. Ozywia i daje sily do dalszego zycia.
A tak ogolnie to kazdy SAkrament ma swoja specyfike, dotyka innej plaszczyzny, obdarza innymi laskami, silami.

Dla mnie najważniejszym sakramentem jest sakrament pokuty i pojednania... Często mam tak, że jeżeli upadnę, choć byłam niedawno w spowiedzi, to czuję wewnętrzną potrzebę ponownego wyspowiadania się... Jeżeli nie pójdę do spowiedzi przez dłuższy czas(zazwyczaj chodzę co 2 tygodnie) to jest ciężko nie tyle wewnętrznie, ale nawet fizycznie czuje się źle... Kiedy jestem na mszy św. i nie mogę przyjąć Pana Jezusa do swojego serca, czegoś mi brakuje, to jakbym zgubiła część siebie... Bardzo ważny jest dla mnie również Najświętszy Sakrament, gdy jestem na adoracji i na Pana wystawionego w Najświętszym Sakramencie, czuję Go koło siebie, czuję, że jest ze mną, że pomimo tego, że nie widzę Go swoimi oczyma, to widzę go okiem swojej wiary... ;) nie muszę wtedy nic mówić... wystarczy, ze klęczę i patrzę na Niego w milczeniu, a dusza moja jest szczęśliwa...:)

Dla mnie najważniejszy jest Najświętszy Sakrament....to niepojęta łaska dla każdego człowieka jeśli może pojednać się ze samym Stwórcą. Jezus pozwolił "połamać się " kapłanowi a nam "zjeść". To wielka tajemnica. Gdy nie idę do Komunii to czuję również pustkę, ale niestety dziś nie poszłam... czasami czuję,że obrażam Boga tym jak Go przyjmuję i dlatego wolę tego nie robić. Sakrament pokuty jest wówczas ratunkiem! Bardzo pragnę się teraz wyspowiadać ale w związku z kolędą muszę poczekać. Ale istotne jest także kierownictwo duchowe ....

Sakramenty ... To dla mnie szczególna obecność Boga w Kościele. Sakrament pokuty i pojednania to szczere przyznanie się nie tylko do swoich błędów, ale także (choć może zabrzmieć to paradoksalnie) do dobra, i wyznanie swoich grzechów miłosiernemu Bogu, który wybacza nam nasze słabości i upadki...
Eucharystia- Jezus pozostał z nami, stając się "więźniem Tabernakulum"- stale obecny w kościele.  W czasie kazdej Mszy świętej ofiarowuje siebie Ojcu za nasze grzech i daje się nam jako pokarm dla naszych dusz. Pan zaprasza nas na ucztę- a tylko od nas zależy, czy przyjmiemy to zaproszenie...

Tak jak dla Was ważna jest dla mnie Eucharystia i Sakrament Pojednania chociaż bardzo trudny ale to przynajmniej potwierdza, że warto! :)

Trochę zmienię temat... Ale napiszcie mi co o tym myślicie...
Ostatnio na zajęciach rozmawialiśmy o nierozerwalności małżeńskiej, czy powinien być rozwód, dlaczego dochodzi do takich dramatycznych sytuacji, jak np. przemoc w rodzinie itd. Padały różnie odpowiedzi i miesiliśmy ostrą dyskusje. Ale w końcu stanęła na tym, że może nie wszystkie ale większość tych problemów jest związana z kryzysem wiary... Gdy np. dwoje ludzi staje przed ołtarzem to pada pytanie czy do końca są świadomi tego, czym jest ten sakrament, jakie niesie ze sobą konsekwencje i przed Kim składają przysięgę? A może to tylko taki zwyczaj ślub kościelny, biała sukienka, huczne wesele i zabawa do białego rana... Gdyby każde narzeczeństwo było w pełni świadome, że stają przed Bogiem to ze względu na różne problemy, które w życiu spotkają będą podnosili się oboje na wzajem ze względu na Boga, na złożoną Mu przysięgę. Słyszałam też od koleżanki, że są weekendowe dniu skupienia dla narzeczonych, które są dosyć moce i na których cześć par się rozpada... Przynajmniej o tyle mniej będzie rozwodu bo gdy dochodzi do rozpadu małżeństwo Kościół staje się zły i nie dobry bo nie ma rozwodu kościelnego...
Jestem też animatorką gimnazjalistów przygotowujących się do bierzmowania. Zapytałam ich nie tyle dlaczego chcą wziąć ten sakrament ale po porostu czy on dla nich jest. Najczęstszą odpowiedzią było: "bo dzięki niemu będę mógł/mogła wziąć ślub" hmm... trochę mnie to zastanowiło.... Może niektórzy po prostu bali się otworzyć i powiedzieć bo to jednak bardzo osobiste doświadczenie a może coś się dzieje nie tak... Czy Sakrament Bierzmowania jest tylko "przepustką" do ślubu? Często też słyszę, że bierzmowanie to sakrament pożegnania z kościołem... Po nim młodzież już w takiej ilości nie chodzi do kościoła, bo nie musi...
Jest to trochę przykre bo Sakramenty tak bardzo ważne w naszym życiu tracą na ważności, stają się uprzedmiotowione...

Dla mnie bardzo ważna jest Eucharystia. Dbam o to by codziennie przyjąć Pana do serca. Według mnie to Eucharystia jest jedną z największych łask danych nam przez Boga, więc umiejmy ją wykorzystać jak najlepiej. Ostatnio 'nauczyłam się' przyjmować Jezusa na rękę co jest dla mnie jeszcze większym doświadczeniem, ponieważ mogę realnie Go dotknąć i spojrzeć na Jego jaśniejące ciało. Za każdym razem staram się przyjąć Go do serca z wielką ufnością i spokojem. Nie potrafię opisać tego co się dzieje ze mną za każdym razem kiedy przyjmuję Go do serca żywego i obecnego akurat teraz, w tym momencie. Jaki to piękny dar mieć tą świadomość, że On tam jest żywy i prawdziwy...