Nativitanki - Zgromadzenie SiĂłstr Narodzenia NMP - polskie, ÂżeĂąskie zgromadzenie zakonne.

Strój sióstr Nativitanek to: habit koloru granatowego (forma sutanny kap³aùskiej), na g³owie czepek z bia³¹ wypustk¹ oraz krzy¿.



Jest to zgromadzenie polskie, ktĂłre swojÂą misjĂŞ rozpoczĂŞÂło w Warszawie. 16 listopada 1926 roku w ÂświĂŞto Matki BoÂżej MiÂłosierdzia Ks. Aleksander KardynaÂł Kakowski erygowaÂł Zgromadzenie pod nazwÂą Narodzenia NajÂśw. Maryi Panny w skrĂłcie Nativitanki (pochodzÂącego od ÂłaciĂąskiego sÂłowa „nativitas”, tj. „narodzenie”) oraz zatwierdziÂł Konstytucje Zgromadzenia a korektĂŞ tych Konstytucji przeprowadziÂł ks. Jerzego Matulewicza(1871 – 1927) póŸniejszego biskupa wileĂąskiego, ogÂłoszonego przez SÂługĂŞ BoÂżego Jana PawÂła II(18. 05. 1920-02. 04. 2005) BÂłogosÂławionym.

G³ównÂą myÂślÂą ZaÂłoÂżycielki byÂło przygotowanie dziewczÂąt do Âżycia zawodowego, a przede wszystkim do Âżycia ma³¿eĂąskiego i rodzinnego. KaÂżda kobieta powoÂłana jest do macierzyĂąstwa i to powoÂłanie towarzyszy jej przez caÂłe Âżycie. MacierzyĂąstwo jest ÂźrĂłdÂłem jej szczegĂłlnej godnoÂści. W wymiarze duchowym jest ona matkÂą zawsze i dla kaÂżdego. ÂŚwiatu potrzeba kobiety dajÂącej Âżycie, wychowawczyni i matki. Takie bĂŞdzie oblicze Âświata, jak uksztaÂłtujÂą je mÂądre serca kobiet – matek.

Zgodnie z charyzmatem Za³o¿ycielki i w duchu Maryjnym pragniemy swoj¹ modlitw¹, ofiar¹ i oddaniem wypraszaÌ i przywracaÌ ¿ycie nadprzyrodzone w duszach, by by³y œwi¹tyniami Ducha Œwiêtego. Wiernoœci¹ Bo¿emu wezwaniu i Jego powo³aniu, w naszym osobistym ¿yciu przez sumienn¹ pracê pragniemy oddawaÌ siê ca³kowicie Najœwiêtszej Maryi Pannie naœladuj¹c Jej doskona³y wzór S³u¿ebnicy Paùskiej. W tym te¿ duchu podejmujemy szczególne modlitwy o uproszenie licznych i œwiêtych powo³aù kap³aùskich, którzy kontynuuj¹ zbawcz¹ dzia³alnoœÌ Chrystusa i szerz¹ Królestwo Bo¿e po ca³ej ziemi.

Pracy jest coraz wiêcej œwiadczy o tym liczba osób zwracaj¹cych siê do nas o pomoc ró¿nego rodzaju i o modlitwê. Ponadto Siostry pe³ni¹ ró¿ne pos³ugi w koœciele jako katechetki i wychowawczynie, wyk³adaj¹ na uczelniach katolickich (np. Uniwersytet Stefana Kardyna³a Wyszyùskiego), pracuj¹ w Oœrodku Doskonalenia Nauczycieli, w Wydziale Katechetycznym, prowadz¹ przedszkole, wyje¿d¿aj¹ na oazy, nios¹ pomoc osobom samotnym i chorym, otaczaj¹ opiek¹ najubo¿szych na duszy i ciele. Siostry Zgromadzenia Narodzenia Najœwiêtszej Maryi Panny aposto³uj¹ w rodzinach, troszcz¹c siê usilnie o chrzeœcijaùskie wychowanie dzieci i przygotowanie do ¿ycia w rodzinie m³odzie¿y.

W ci¹gu ca³ego roku siostry prowadz¹ spotkania m³odzie¿y, w których zawi¹zuj¹ wspólnotê modlitewn¹, rozwa¿aj¹ S³owo Bo¿e i s³uchaj¹ konferencji duchowych. Podczas spotkaù nadarza siê mo¿liwoœÌ rozmowy z siostrami Zgromadzenia i z towarzysz¹cym kap³anem. Wszyscy staraj¹ siê radosnym œpiewem wychwalaÌ Boskiego Zbawiciela Jezusa i Jego Matkê Maryjê.
Bardzo chĂŞtnie widziana jest kaÂżda osoba, ktĂłra przychodzi do naszej zakonnej kaplicy i bierze udziaÂł w naszych modlitwach i osobistej adoracji NajÂświĂŞtszego Sakramentu.

ÂŻniwo ewangeliczne jest wielkie i trzeba wielu serca apostolskich. Chrystus daje kaÂżdemu z nas osobiste wezwanie poniewaÂż ma swĂłj niepowtarzalny plan, ktĂłry trzeba stopniowo odkrywaĂŚ i wypeÂłniaĂŚ. „Tylko Chrystus potrafi wypeÂłniĂŚ do koĂąca przestrzeĂą ludzkiego serca. Tylko On daje si³ê i radoœÌ z Âżycia mimo ró¿nych ograniczeĂą i przeszkĂłd zewnĂŞtrznych” powiedziaÂł Jan PaweÂł II do mÂłodzieÂży.

Ze strony czÂłowieka potrzebne jest zrozumienie znakĂłw czasu i proste, ochocze, peÂłne miÂłoÂści serce, by pĂłjœÌ tam, dokÂądkolwiek zechce poprowadziĂŚ Chrystus. W Zgromadzeniu Zakonnym jak w ogrodzie kaÂżda osoba poÂświĂŞcona Panu Bogu jest jednym z kwiatĂłw wÂśrĂłd ktĂłrych Chrystus odpoczywa. Jezus – Mistrz z Nazaretu uczy nieustannie jak zachowywaĂŚ wiernoœÌ zÂłoÂżonym ÂŚlubom Zakonnym. U Jego stĂłp ochotne serca nabierajÂą cech najwyÂższej ÂświĂŞtoÂści. Jezus rzeÂźbi, odbijajÂąc w nich swoje Boskie Oblicze. Ustawicznie uczy ÂłagodnoÂści, sÂłodyczy, umartwienia, samozaparcia, a nade wszystko MiÂłoÂści czystej i bezinteresownej. Zgromadzenie SiĂłstr Nativitanek zaprasza serdecznie serca nastawione apostolsko do Siostrzanej SÂłuÂżby pod sztandarem ZwyciĂŞskiego Chrystusa Pana i Jego MiÂłujÂącej Matki.


ZaÂłoÂżyciel


Matka Helena Zbraniecka (ur. 18. 06. 1856) odczytaÂła ÂłaskĂŞ swojego powoÂłania zakonnego i zapragnĂŞÂła oddaĂŚ swoje Âżycie na sÂłuÂżbĂŞ Bogu i ludziom, ale trudnoÂści ze strony rodzicĂłw, jak i sytuacja spoÂłeczno-polityczna, nie sprzyjaÂły realizacji tego powoÂłania. Swoje trudnoÂści powierzaÂła spowiednikowi Ojcu Kapucynowi – Leandrowi Lendzianowi, od ktĂłrego otrzymaÂła polecenie: ”Ty nie wstÂąpisz do Âżadnego zakonu, ale sama zaÂłoÂżysz Zgromadzenie”.

W nied³ugim czasie Matka Helena Zbraniecka otrzyma w spadku od swojej ciotki dom i sklep z galanteri¹. Zak³ada pracowniê, w której zatrudni dziewczêta, zorganizuje dla nich kursy kroju i szycia, udzieli mo¿liwoœci zdobycia zawodu oraz zatroszczy siê o ich ¿ycie religijno-moralne. Niektóre z dziewcz¹t wtajemniczy w swój plan i utworzy ma³¹ wspólnotê. Wszystko to odby³o siê w tajemnicy przed ówczesn¹ w³adz¹ paùstwow¹ i rodzin¹. Za³o¿ycielka umiera 22. 08. 1911 z powodu nieuleczalnej choroby.


Siedziba Domu Generalnego:

Zgromadzenie SiĂłstr Narodzenia NMP (Nativitanki), Al. 1-go Maja 15/3, 90-717 ÂŁĂłdÂź; tel. 42 633-33-51


PozostaÂłe Domy Zakonne:

ul. Topolowa 34, 95-073 Grotniki; tel. 42 717-94-17

ul. GeneraÂła Lucjana ÂŻeligowskiego 18, 05-123 ChotomĂłw; tel. 22 772-62-07

ul. 3-go Maja 3, 99-352 DÂąbrowice k/Kutna


ÂŹrĂłdÂło:   http://www.zakon.katolik.pl/?d=start,za … 1&zp=2

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nativitanki