Ja mam kierownika duchowego to jest Siostra która uczy mnie religii,ale bardzo dobrze się z nią rozmawia.

Mi osobiście się wydaje, że korzystnie jest jak kierownik duchowy Cię zna, może wtedy lepiej ocenić sytuację, lepiej doradzić wesprzeć, ale to tylko takie moje zdanie. Oczywiście to o czym rozmawiacie nie może mieć później wpływu na relacje codzienne: w szkole, na oazie itp. Czy kierownictwo będzie korzystne? Uważam, że tak, ale pod dwoma warunkami: jeśli ma się do prowadzącego zaufanie i jeśli on nie zastąpi nam relacji z samym Bogiem. Chodzi mi o takie uzależnienie. W końcu to my podejmujemy decyzje, a kierownictwo ma nam pomóc. Mądrego człowieka zawsze warto posłuchać

Tak na pewno kierownik duchowy pomaga w rozwoju duchowym i w wierze każdego z osobna jednak nie ma co kogo zmuszać do tego by szukał kierownika na siłę.

Witajcie. Troszkę odświeżę temat, bo mam pytanie związane z kierownikiem i nie ma sensu powielać tematu.
Od roku mam stałego spowiednika, który pół roku temu został moim kierownikiem duchowym. Mam dość nietypowe a może i glupie pytanie ale potrzebuję wyjaśnienia. Jak powinna wyglądać relacja z kierownikiem? O co pytać, jak często się spotykać? Caly czas mam wrażenie, że robię coś nie tak.

A do Waszych wypowiedzi chciałam dodać, że św. Faustyna pisała w Dzienniczku, że nie każdy otrzymuje kierownika, gdyż jest to wielka łaska i Jezus powiedział jej też, że Kierownik otrzymuje specjalne światło na daną duszę.

Ostatnio edytowany przez karmolcia (2013-02-15 19:12:48)

terestynkaa napisał:

powinnaś się spotykać ze swoim kierownikiem, tak często, jak często będziesz potrzebowała rozmowy : )

czasem zdarza się, że potrzebuję jej dwa razy w miesiącu... Czasem mam wrażenie, że jestem mało konkretna, że zawracam mu sobą głowę... A jest dość zajęty, to proboszcz mojej parafii.

myślę że ważne jest żeby to było regularne... bo gdy będzie sprowadzało się do tego że "mamy potrzebę", to może prowadzić do skrajności (widziałam już niejeden przypadek, gdzie tak to się kończyło) - albo będziemy chodzić do kierownika z każdą błahostką co drugi dzień, albo przyjdzie moment, gdy będzie nam się wydawało, że nie potrzebujemy pomocy kierownika przez pół roku (co wcale nie będzie z pożytkiem dla nas)... ja obecnie korzystam z posługi kierownika duchowego średnio raz na 3 tygodnie... choć oczywiście w "nagłych przypadkach" powinien on być w miarę możliwości dyspozycyjny... a co do tego o co pytać... myślę że to zależy już od samego kapłana... ja z moim kierownikiem mam ten komfort, że to on pyta o wszystko (co mi osobiście bardzo odpowiada, bo ciężko jest mi mówić o sobie bez pytań), ja tylko odpowiadam, często dopowiadam to, co intuicyjnie wydaje mi się ważne... mój kierownik ma wielkie światło Ducha Świętego, idealnie trafia w to, co jest w danym momencie najważniejsze, najtrudniejsze itd., myślę, że każdy kierownik ma w tej kwestii łaskę stanu, czyli dar Boży polegający na tym, że otrzymuje wszystko, co jest mu potrzebne do pełnienia danej funkcji, czyli w tym wypadku do bycia kierownikiem tej konkretnej osoby. Dodatkowo mój kierownik (sorry, że mówię tak ciągle ja, ja, ja, jakby nie było rzeczywistości poza mną, ale myślę, że najbardziej pomocne bywają osobiste doświadczenia, a nie to co wyczytane w książkach czy necie, choć to też bywa dobre) jest również moim spowiednikiem i ostatnio sam mnie nakierował, bym w codziennym rachunku sumienia zwracała szczególną uwagę nie tylko na popełnione grzechy, ale również na złe skłonności (np. że miałam ochotę zrobić coś złego powiedzmy skłamać, czy odpuścić sobie modlitwę, ale tego nie zrobiłam) i potem podczas rozmowy z nim skupiać się przede wszystkim na tych skłonnościach, bo to pozwoli lepiej poznać mnie zarówno jemu jak i mi samej... to tyle z moich doświadczeń, może komuś to pomoże