Moderator!
20 lipca
Aby wprowadzić lub pomnożyć miłość, pragnij miłości, bo Pan darzy swą miłością duszę, która pragnie Go miłować. Módl się o miłość jak o największy dar. Pan Jezus zapewnia, że przyszedł rzucić ogień na ziemię i bardzo pragnie, aby on już zapłonął (por. Łk 12, 49). Ten ogień zapala On w tych sercach, które tego pragną i modlą się o to, zapala tym chętniej, im goręcej dusza Go prosi.
ŻD 2, 217
Offline
Moderator!
21 lipca
Rozważaj nieskończone doskonałości Boga i Jego niepojętą miłość. Tym sposobem „zagrzeje się twoje serce, a w rozmyślaniu rozpali się ogniem&rdquo (por. Ps 39, 4). Szczególnie rozmyślaj o miłości Pana Jezusa, którą objawił nam na krzyżu. Rozważaj też miłość Jezusa w tajemnicy Ołtarza. Pan Jezus w Najśw. Sakramencie jest ogniem trawiącym (Pwt 4, 24), który podobny ogień rozpala w sercach. Czyń wszystko z miłości. Jak przez uczenie się zdobywamy wiedzę, przez mówienie wymowę, tak przez miłowanie miłość.
ŻD 2, 218-219
Offline
Gość
Niepojęta miłość Boga... Czasem aż trudno mi uwierzyć w to, że On mnie kocha- przecież nie jestem idealna, tak często upadam, tyle razy zaplątuję się w swoich wyborach...A mimo to Bóg nigdy nie odwraca sie ode mnie, wyciąga do mnie dłoń... Tak często odrzucam ją, bo wydaje mi się, ze sama doskonale sobie poradzę, przecież dam radę... A potem okazuje sie, że jednak nie dałam rady bo w moim działaniu zabrakło najważniejszego- zaufania Bogu....
Gość
22 lipca
Miłość chrześcijańska ma za przedmiot nie tylko Boga, ale i bliźniego, którego miłuje dla Boga. Ta druga miłość jest rozszerzeniem pierwszej. Jak bowiem miłując ojca rodziny, rozciągamy tę miłość na jego dzieci, tak też jedną i tą samą miłością obejmujemy Boga i dzieci Boże, czyli bliźnich. Miłość bliźniego jest sprawdzianem miłości Boga. Można śmiało powiedzieć, że gdzie nie ma miłości bliźniego, tam nie ma też miłości Boga. Miłość Boża rozszerza serce. Gdzie mieszka Bóg, tam zmieszczą się wszyscy ludzie; gdzie nie ma Boga, tam i bliźni nie znajdzie miejsca.
ŻD 2, 219-220
Gość
23 lipca
Miłość bliźniego jest cechą dusz doskonałych. Jest to cnota bardzo cenna i miła Bogu, milsza niż inna ofiara podjęta dla Boga, bo trudniej jest miłować bliźniego pełnego niedoskonałości, niż Boga nieskończenie doskonałego. Sam Zbawiciel w przypowieści o miłosiernym Samarytaninie poucza nas, kogo należy miłować i kto jest naszym bliźnim. Według Jego słów, bliźnim jest każdy człowiek, bez względu na stan, wiek, narodowość i wiarę; nie wolno zatem robić wyjątków, by jednych miłować, innych nienawidzić. Miłość chrześcijańska nie wyklucza nikogo, bo ona naśladuje Boga, który jest Ojcem dla wszystkich.
ŻD 2, 221-223
Moderator!
24 lipca
Jeżeli miłujemy bliźniego dlatego, że on nas miłuje i przynosi nam jakąś korzyść, np. zysk, przyjemność lub zaszczyt, to taka miłość jest nam wspólna ze zwierzętami. Jeżeli miłujemy go dla jakiegoś dobra, które w nim spostrzegamy, np. zalety ciała lub ducha, to taka miłość jest nam wspólna z poganami. Ani jedna, ani druga nie jest miłością prawdziwą, bo opiera się na ziemskich pobudkach. Prawdziwa miłość miłuje w Bogu i dla Boga, a więc dlatego, że Bóg tak chce, że bliźni jest miły Bogu, że Bóg jest w nim.
ŻD 2, 225-226
Offline
Moderator!
25 lipca
Prawdziwa miłość widzi bliźniego w Sercu Zbawiciela.
ŻD 2, 226
Offline
Moderator!
26 lipca
Pan Jezus poucza nas, jaki ma być model i miara miłości bliźniego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego (Mk 12, 31). Godziwa miłość siebie, czyli miłość siebie dla Boga, jest miarą miłości bliźniego. Chrystus Pan podaje jeszcze inną miarę: Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (J 13, 34). Pan umiłował nas aż do wyniszczenia siebie, umiłował nas aż do końca, mimo naszych błędów, mimo naszej niewdzięczności.
ŻD 2, 227-228
Offline
Gość
27 lipca
Aby dojść do doskonałej miłości, z jednej strony usuwaj przeszkody, z których największą jest zła miłość własna, z drugiej módl się o to gorąco. Módl się szczególnie do Serca Jezusowego, które jest ogniskiem i wzorem tej miłości, aby nią napełniło twe serce. Módl się do Matki pięknej miłości, bo Ona pragnie, aby Jej dzieci miłowały się wzajemnie, stąd wyprasza tę miłość tym, którzy Ją o to proszą. Rozważaj też miłość Pana Jezusa, Bogarodzicy i świętych, by zachęcić się do naśladowania.
ŻD 2, 229
Moderator!
28 lipca
W każdym bliźnim staraj się widzieć samego Chrystusa, bo przecież On sam zapewnia, że cokolwiek uczynimy jednemu z tych małych, Jemu samemu czynimy. Ćwicz się w aktach miłości.
ŻD 2, 229
Offline
Moderator!
29 lipca
Bliźniego należy miłować myślą, sercem, słowem i czynem. Miłować myślą, to znaczy, że przede wszystkim nie godzi się źle myśleć o bliźnim i bez powodu wątpić o jego uczciwości. Każdy człowiek ma prawo do dobrej opinii, która jest skarbem cenniejszym niż srebro lub złoto. Miłować myślą, znaczy także nikogo nie lekceważyć, nikim nie gardzić, ale każdego szanować ze względu na Boga.
ŻD 2, 230; 237
Offline
Moderator!
30 lipca
Bliźniego należy miłować myślą, sercem, słowem i czynem. Miłować myślą, to znaczy, że przede wszystkim nie godzi się źle myśleć o bliźnim i bez powodu wątpić o jego uczciwości. Każdy człowiek ma prawo do dobrej opinii, która jest skarbem cenniejszym niż srebro lub złoto. Miłować myślą, znaczy także nikogo nie lekceważyć, nikim nie gardzić, ale każdego szanować ze względu na Boga.
ŻD 2, 230; 237
Offline
Moderator!
31 lipca
Miłuj bliźniego słowem i czynem. Niech bliźni nie będzie nigdy celem twoich pocisków, którymi są słowa raniące miłość, bo grzeszna to przyjemność, którą się okupuje kosztem miłości. Mowa twoja niech będzie łagodna i uprzejma, ale bez pochlebstwa; słodka, ale bez przesady; posypana, jak mówi św. Paweł, solą wdzięku (por. Kol 4, 6). Miłuj czynem, jak zachęca Apostoł: „Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą” (1 J 3,18). Miłość bowiem rodzi się w sercu, wyraża się słowem, ale żyje czynem. Ogień prędko gaśnie, gdy nie dokłada się paliwa; tak też zanika miłość, gdy nie jest umacniana przez czyny.
ŻD 2, 249-251; 260
Offline
Moderator!
1 sierpnia
Zgadzanie się z wolą Bożą jest jakby dachem domu duchowego. Jest to doskonałe poddanie woli własnej pod wolę Bożą, tak że dusza może powiedzieć: Panie, nie mam innej woli prócz Twojej. Wola Boża objawia się w dwojaki sposób: albo rozkazuje, zakazuje, pozwala i radzi, albo też w czasie wykonuje swe odwieczne wyroki; stąd zgadzanie się z wolą Bożą jest czynne, gdy nasza wola spełnia rozkazy woli Bożej, albo bierne, gdy przyjmuje jej wyroki.
ŻD 2, 351
Offline
Moderator!
2 sierpnia
Według nauki Ojców Kościoła i mistrzów teologii, Pan Bóg albo chce czegoś bezwarunkowo, a wtedy wola Boża zawsze się spełnia; albo też chce czegoś pod warunkiem, jeżeli nie będzie przeszkadzać wola ludzka; - tak np. Pan Bóg pragnie zbawić wszystkich ludzi, byleby sami chcieli się zbawić przy pomocy Jego łaski.
ŻD 2, 351-352
Offline
Gość
3 sierpnia
Jak objawia się wola Boża? Otóż w dziesięciu przykazaniach, w nauce Jezusa Chrystusa i w przepisach Jego Kościoła, w godziwych rozkazach przełożonych, w obowiązkach stanu i powołania, w zrządzeniach i dopuszczeniach Bożej Opatrzności, oraz wewnętrznych natchnieniach, o ile pochodzą od Boga. ŻD 2, 352
Gość
4 sierpnia
Co to znaczy zgadzać się z wolą Bożą? Jest to uwielbiać ze czcią jej najmędrsze i najświętsze wyroki. Jeżeli są jawne, poddawać się im z ochotą, bez względu na to czy są dla nas miłe, czy przykre; jeżeli one są skryte, nie badać ich zuchwale, ale we wszystkim uwielbiać nieskończoną mądrość, miłość i świętość Bożą.
ŻD 2, 352-353
Gość
Nigdy i w niczym nie wolno sprzeciwiać się jawnej woli Bożej. Trzeba nadto zawsze i wszędzie pragnąć tego, czego Bóg od nas żąda i starać się o to, aby wola Boża była jedyną regułą naszego życia.
ŻD 2, 353
Gość
6 sierpnia
Bóg jest Stwórcą wszechrzeczy, a więc należą do Niego wszystkie stworzenia i może nimi rządzić według swej woli. Z woli Bożej pochodzi wszystko prócz grzechu. "Należy wierzyć niezachwianie - mówi Kasjan - że nic się nie dzieje bez Boga, lecz wszystko dlatego się dzieje, że albo Bóg chce, albo dopuszcza. Nie ma więc w świecie ślepego przypadku ani fatalnej konieczności, lecz wszystkim kieruje najmędrsza i najmiłościwsza Opatrzność".
ŻD 2, 353; 355
Gość
7 sierpnia
Zdarza się nieraz, że na skutek działania praw przyrody spotyka człowieka cierpienie, którego uniknąć nie zdoła, np. niezdrowe powietrze sprowadza na niego chorobę, gwałtowna ulewa niszczy jego plony itd. Wprawdzie mógłby Pan Bóg usunąć to zło fizyczne, często jednak tego nie czyni, gdyż pragnie użyć tego zła dla dobra człowieka, aby go poprawić, oczyścić lub udoskonalić.
ŻD 2, 356