"Sen mara- Bóg wiara"
Tak uważam

poprostu_człowiek- moja siostra dosć często miewa takie sny.

Kiedys miałam  bardzo ciekawy sen którego się trochę przestraszyłam ale mimo wszystko jest śmieszny i akcją przypomina brazylijską telenowelę . Śniło mi się, że wychodziłam za mąż pod przymusem rodziców, chodziło o jakieś połączenie majątków. Byłam z tego powodu wściekła (i ten chłopak zresztą też nie był zachwycony) i tuż przed ślubem zajrzałam do kościoła- była pora wieczorna, paliły się swiatła ale świątynia była pusta. Zajrzałam do zakrystii i zobaczyłam znajomą siostrę która powiedziała: ,,Wiesz co, ale ty teraz głupotę robisz..." Ja na to: ,,Tak siostro, wiem o tym..." i zerknęłam przez zakrystię na kościół. Przed ołtarzem stał mój "narzeczony"- a najgorsze było to ze patrzyłam na niego i nie widziałam jego twarzy
Obudziłam się zalana potem i zdenerwowana, ale na szczęście to był tylko sen choć napędził mi wtedy niezłego strach

Dość rzadko zapamiętuję to co mi się śni ale raczej nie biorę tego na serio (tak jak ten mój sen o zamążpójściu - traktuję go z dużym przymrużeniem oka ). Podświadomość pracuje i podsuwa nam pewne obrazy. I generalnie zgadzam sie z przysłowiem przytoczonym przez Szukającą Boga- choć jak wiadomo od każdej reguły są wyjątki

Znalazłam ciekawy przykład na to, jak Bóg czasem działa poprzez sny- jest to fragment książki o nazaretankach-męczenniczkach z Nowogródka opisujący historię jej powołania:

Być może powiewające na wietrze wyprane i suszące się welony przywiodły Siostrze Kanucie na myśl ów sen sprzed wielu lat, który zmienił jej życie, Była wtedy bardzo młoda, szykowała się do ślubu, kiedy we śnie usłyszała głos: <<Nie wychodź za mąż za Stanisława. Twój Oblubieniec  czeka na ciebie w Grodnie i ofiaruje ci czerwoną sukienkę>>. Nic z tego nie rozumiała. Nigdy nie była w Grodnie, nie wiedziała, gdzie ono leży, prawdę powiedziawszy nie znała w ogóle takiej nazwy. Spowiednik uspokajał ją, radził, by starała się o tym zapomnieć. Ale sen sie powtórzył. Polecenie brzmiało bardzo wyraźnie:  << Twój Oblubieniec  czeka na ciebie w Grodnie i ofiaruje ci czerwoną sukienkę>>. Nie mogła przestać o tym myśleć. Spowiednik poradził: << Pojedź, dziecko, do Częstochowy, do Matki Bożej. Ona poradzi najlepiej.>>. Pojechała. Klęczała w kaplicy Cudownego Obrazu, modliła się, prosiła: << Matko Boża, Najlepsza Matko, poradź, wyjaśnij, co mam robić, nic z tego nie rozumiem>>. Obok klęczały dwie młoda zakonnice. Przyjrzała się im. Kiedy wstał, wstała także. Wyszła za nimi. Zatrzymała je. Powiedziała cicho i nieśmiało: << Chciałabym też chodzić w takim habicie>>. Powiedziały, że są nazaretankami i że jeśli naprawdę myśli o tym zgromadzeniu, to jego nowicjat jest w Grodnie.
Oblubieniec czekał na nią w Grodnie. Ale co z tą czerwoną sukienką? Dostała przecież czarną.
Czasem siostry żartowały z niej: << I gdzie ta Siostry czerwona sukienka>>?
_______
Maria Starzyńska, Jedenaście klęczników

Dziś miałam piękny sen...udałam się w podróż i dotarłam do zielonej doliny w której dostrzegłam piękny biały kościółek. Postanowiłam do niego wstąpić, a po drodze dołączyły do mnie inne osoby. Aby dojść do owego budynku należało przejść przez drewniany mostek i w trakcie jego przekraczania dostrzegliśmy olbrzymi posąg anioła. Jako, że z zamiłowania jestem fotografem postanowiłam pstryknąć mu kilka fotek. W chwili, gdy oparłam się o barierkę ona zachybotała i spadła...a posąg podryfował ku brzegowi. Kiedy wstałam z ziemi zauważyłam, że posąg anioła wspina się po skarpie. Oddaliliśmy się czym prędzej od tego miejsca i schroniliśmy w kościółku, który zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz budził mój podziw. Pierwsze co rzuciło mi się w oczy był obrus z napisem "Jerusalem". Nie zdążyliśmy dokładnie rozejrzeć po jego wnętrzu, gdy spostrzegliśmy zbliżający się do nas ogień. Kiedy uciekaliśmy zauważyłam, że Anioł z kimś walczy za pomocą ognia, ale nie dostrzegłam z kim. I kiedy tak biegliśmy nadleciał i porwał mnie ku górze. Nie bałam się go...wtuliłam się w niego i pozwoliłam się unosić. Towarzyszył mi spokój i poczucie bezpieczeństwa. Wylądowaliśmy przed furtą, kiedy stara zakonnica, która ją otwarła zobaczyła mojego towarzysz bez słowa wciągnęła mnie do środka. Aż nie chciało mi się z tego snu budzić Niech mi się dzisiaj też przyśni mój Anioł

Witam!

Zachęcam do przeczytania Katechety 10/2008  - tam jest dział Kłopotliwe pytania i tam pojawia się pytanie czy mozna wierzyć w sny?

cyt: Odpowiedź na tak postawione pytanie nie jest jednoznaczna. Zależy ona od tego, jaka intencja towarzyszy pytającemu oraz co rozumie się pod sformułowaniem „wierzyć w sny”. Jeżeli ktoś szuka w snach konkretnej instrukcji działania lub podpowiedzi, jaką decyzję podjąć, na pewno takowych nie znajdzie.