no i co w końcu zrobiłeś? Na wielu uczelniach trzeba było do wczoraj zapłacić wpisowe.

Pedagogika specjalna albo pielęgniarstwo albo jeszcze jeden kierunek, o którym nikomu nie mówię ;-) no zobaczymy, wyniki niby tragiczne nie są, ale zdecydowanie mogło być lepiej...


Ponawiam pytanie - gdzie złożyłeś papiery? Na większości akademii muzycznych były już egzaminy wstępne (moja koleżanka miała w Pzn jakoś 17-18 egzaminy wstępne).

Nie nie nie, nie Morasko - już w sumie mogę napisać, bo wiem, że się nie dostanę - chodziło mi o prawo ;-)
aktualnie rozważam czy jestem powołana do małżeństwa czy do życia w samotności i wychodzi na to, że raczej to drugie, ale to nie wątek o mnie, tylko o kamcioszu... ;-)
ale tak, jeżeli dostałabym się do Poznania to byłabym szczęśliwa, bo co miesiąc mogłabym wpadać do sióstr na lectio divina



kamciosz, tak sobie myślę - a może powinienieś co nieco o muzykologii poczytać i nad tym się zastanowić, żeby wilk był syty i owca cała ? ;-)

Jej i znowu to załamanie. Dlaczego tak zależy mi na śpiewaniu a nie umiem tego robić. Niby widać postępy ale to naprawdę małe a i tak mam wrażenie że stoję w miejscu. Naprawdę psuje mi się już w psychice. Najgorsze jest kiedy zostaje z tymi myślami sam. Strasznie sie obawiam że mi się nie uda. Co mam robić ?

Tak, musisz wierzyć w siebie. Ja jestem w drugim stopniu szkoły muzycznej na skrzypcach, wiem co to wyrzeczenie kosztem tego, że trzeba ćwiczyć. Jednak jak masz pasję, to jesteś szczęśliwy, a jak jesteś szczęśliwy, to robisz to co lubisz (czyli śpiewasz), bo masz w sobie podświadomie motywację do tego. Z pewnością znajdziesz odpowiednie studia muzyczne dla siebie- akademia ma bardzo wysoki poziom, bardzo ciężko by Ci było, jak nie chodziłeś wcześnie do liceum muzycznego. Mam na myśli zaległości z kształcenia słuchu i harmonii (historię muzyki da się nadgonić). Myślę, że odpowiednia dla Ciebie będzie muzykologia. Tam nie będziesz czuł się 'niedokształcony' i nauczysz się wszystkiego, co będziesz później potrzebował. Popytaj się o szczegóły na uczelniach, nie wiem czy nie trzeba zdawać egzaminu wstępnego z fortepianu na muzykoligię (ale to takie podstawy).

Mam nadzieję, że jakoś Ci pomogłam
Podstawa- NIE ZAŁAMUJ SIĘ, w końcu Pan jest z Tobą!

Strasznie to kocham. Tak mamy w Instytucie emisję głosu- niestety jest jej jednak tylko 45 minut tygodniowo, resztę tygodnia zajmują mało dla mnie ważne przedmioty ( oprócz kształcenia słuchu, harmonii). Są to takie jak dla mnie bezwartościowe zajecia ( psychologia, pedagogika, filozofia ). Są to studia na kierunku edukacja muzyczna która przygotowuje mnie do roli nauczyciela ale ja nie chcę być nauczycielem ( może jeśli mi się nie uda ze śpiewem ale nie odpuszczę tak tego łatwo ). Musiałem tu przyjść bo gdzie indziej na bank by mnie nie przyjęli- tu nawet błem na rezerwie- dlatego tą szkołę traktuję jako umuzykalnienie mnie no ale równolegle chciałbym rozwijać skrzydła w stronę śpiewu. Zawziąłem się że codziennie ćwiczyłem śpiew do tego stopnia że miałem aż 4 guzki na strunach głosowych ( dobrze że wtedy poszedłem do foniatry ). Pani foniatra dała mi skierowanie do logopedy do którego chodzę z chęcią bo wiem że to dobrze wpłynie na moją wymowę i artykulację no i pracujemy tam nad przeponą. Chodzę też na siłownię by te wszytskie mięśnie oddechowe wzmocnić bo lipa trochę z nimi i za mało jest podparcia stąd guzki. Trochę zwariowałem na punkcie śpiewu i można by powiedzieć że robię wszytsko dla śpiewania... Ciężko jest jak nie masz czegoś w sobie a niektóre osoby mają to już od urodzenia- niestety ja to muszę sobie wypracować. Dziś jestem po treningu z trenerem... ledwo zipię taki wycisk

Ostatnio edytowany przez kamciosz95 (2014-04-17 21:50:36)

po nich przynajmniej wychodzi się na ludzi- jak to powiedziała do babci a ja usłyszałem pewna ciocia

To może odpuść? Czasem to jest najlepsze rozwiązanie. Sam musisz się zastanowić, czego chcesz i do czego zmierzasz, a potem iść w tym kierunku. Smutne (i jednocześnie przerażające) jest to, że studiujesz to, czego nie chcesz robić w życiu (przynajmniej tak zrozumiałam, że nie chcesz być nauczycielem a do tego przygotowują Cię studia). Czy chcesz zajmować się w życiu śpiewaniem? Czy raczej traktujesz to hobbystycznie i po prostu zależy żeby być najlepszym? Może znasz kogoś, kto śpiewa lepiej i chcesz mu dorównać? Może jesteś perfekcjonistą? Nie odpowiadaj na te pytania na forum, pomysł sobie o tym i sam sobie odpowiedz- szczerze. Trudno coś więcej poradzić, bo nie znam Cię, i myślę, że Ty sam najlepiej znasz swoje motywacje.
Pozdrawiam!