Faktem jest, że są proboszczowie, którzy potrafią "zgasić" każdą inicjatywę, ale znam też takich, którzy ciągle starają się coś zaproponować, nawiązać współpracę, tworzyć coś wspólnie... i trafiają na obojętność, brak jakichkolwiek chęci, zarówno ze strony młodzieży, jak i osób dorosłych. Jest garstka ludzi, którym coś się chce, ale pozostałych ciężko poruszyć mimo najszczerszych chęci.
A rola świeckich? To, co mi pierwsze przychodzi do głowy z doświadczenia kilku znanych mi parafii - zaangażowanie w modlitwę, posługi liturgiczne, dzieła miłosierdzia, organizację różnych wydarzeń parafialnych i uroczystości (sporo przy tym pracy jest), pomóc w prowadzeniu grup parafialnych, wspólne rozważanie Słowa Bożego - księża też potrzebują jakiegoś innego spojrzenia na znane teksty, z punktu widzenia świeckich, wtedy i kazania lepsze są To takie pierwsze skojarzenia, myślę, że jest jeszcze wiele możliwości

Ostatnio edytowany przez ministrantka (2013-09-23 21:13:22)

Do świętości jest powołany każdy, niezależnie od obranego stanu. Znam parafię, gdzie ksiądz organizuje zabawy dla młodzieży. Niestety na własnej skórze znam inną opcje. Na jubileusz kapłaństwa zaprasza się tylko wybrańców (za pisemnym zaproszeniem), nie ma wspólnej mszy dziękczynnej. Nie uwzględnia się głosu parafian, mimo że są słuszne. O posługe, wsparcie... Cięta jestem przeokropnie, bo gdy była potrzebna pomoc, żaden z księży sie nie pojawił, bo skoro wiatyk udzielony, to do szpitala rano przyjadą. Chory zmarł nad ranem.
Świeccy są bardzo potrzebni w Kościele, bo pomagają nadać mu rytm, który potrafi sprostać wyzwaniom współczesnego świata. Tylko czemu wielu duchownych o tym zapomina?