Wiecie co? Ostatnio nasza siostra organistka poprosiła mnie, żebym została chwilkę po Mszy.
I ludzie się rozeszli, a ona tak: nie będę z tego robiła takiej niedostępnej tajemnicy, skoro to jest taka tajemnica, że wszycy wiedzą o twoich zamiarach życia klasztornego..
a ja wystawiłam takie oczy i mnie zatkało... i stałam jak wryta, bo ludzie, przecież ja nikomu nie mówiłam o tym z naszej parafii, a mama przecież nie chodzi od domu do domu i mówi: moja córka chce iść do klsztoru...
Duża robota jest tutaj tych "starszych pań"...
heloł, poddaję się...

ja kiedyś uczestniczyłam w modlitwie wstawienniczej i księdz który się nade mną modlił po prostu nuie mógł TEGO wiedzieć, a ja przed tą modlitwą prosiłam Boga, żeby dodał mi w niej siły do realizacji powołania... i ten ksiądz w pewnym momencie powiedział (ma dar poznania), że widzi wokół mnie druchny, które przygotowują mnie na zaślubiny z Oblubieńcem, a tym jedynym Oblubieńcem ma być Jezus... To było takie niesamowite usłyszeć coś takiego w momencie, kiedy akurat tego potrzebowałam... to działanie charyzmatów Ducha Świętego, ale taka świadomość... to było takie dziwne, trudne, ale z drugiej strony tak nieskończenie piękne...

ja snów tez mam wiele dotyczących salezjanek, ale niektóre już się spełniły i to wcale nie odwrotnie więc trzeba myśleć pozytywnie ale jednak taki zewnętrzny znak był naprawdę niesamowitym przeżyciem...

mi się kiedyś śniło moje przyjęcie do aspiratu czy postulatu jakiegoś misyjnego (afrykańskiego) zgromadzenia. i się okazało, że następnego dnia werbista miał w mojej rodzinnej parafii prymicję

tydzień temu w sobotę był u mnie ksiądz po kolędzie, taki starszy, który mnie w ogóle nie zna i nie kojarzy (z rodzinnej parafii, w której rzadko kiedy się pokazuję i rzadko kiedy się do niej przyznaję...), po rozmowie z mamą-pielęgniarką o służbie zdrowia zauważył mnie i się pyta co robię, czy studiuję, ja mówię, że w liceum jeszcze jestem, a mój tatuś wspaniałomyślnie wystrzelił, że właśnie wróciłam od sióstr, no to ksiądz się pyta od jakich, no to ja, że od Nazaretanek z Łukowa, a ten się pyta "No to może do zakonu pójdzie?", i jak tu nie zaprzeczyć??

ja tam miałam odwrotną sytuację trochę, jak ksiądz (który mnie ledwo zna, bo ja w mojej parafii jestem raz na pół roku, albo rzadziej) 2 lata temu po kolędzie przyszedł i powiedział moim rodzicom, że skoro ja chcę iść do zakonu, to powinni mnie częściej na różne rekolekcje puszczać i że nie muszą się o mnie martwić , bo jeśli Bóg mnie powołał to będzie mnie strzec...

Ja nie nawidzę po prostu jak ktoś mnie pyta: a co po liceum? pewnie studia...
A mój ksiąd jest taki:
jak ktoś przy nim mówi(czytaj: starsze panie): Justynka, a może ty do zakonu pójdziesz, to on odpowiada: eeeeeee, Justyna? Niiiiiieeeeee. Znajdziemy jej jakiegoś kawalera...

A księża z mojego otoczenia w większości już się pytają: no to kiedy wstepujesz?
A mój katecheta ostatnio powiedział mi,że mi to nie jest potrzebny kurs przedmałżeński tylko opinia katechety

Ciekawe rozwiązanie jak się nie chce kłamać

Ty i niewinność

Kto się czubi ten się lubi
A kto Ci powie prawdę jak nie rodzeństwo