http://www.kapucynki.com/



Zgromadzenie Zakonne Sióstr Kapucynek Tercjarek od św. Rodziny

Nasz sposób życia polega na
naśladowaniu Jezusa Chrystusa:
+ poprzez przyjmowanie postawy
św. Franciszka z Asyżu
+poprzez wzorowanie się na
Świętej Rodzinie, zwłaszcza na jej
duchu modlitwy, jej życiu rodzinnym
i otwarciu na Wolę Bożą
+ poprzez naśladowanie postawy
naszego Założyciela, Ojca Luisa Amigó

Mając za wzór Dobrego Pasterza, działamy i pracujemy
w różnych dziedzinach życia społecznego, a w szczególności:

* wśród bezdomnych
* wśród rodzin
* w ośrodkach wychowawczych
* wśród chorych
* wśród osób starszych
* w szkołach
* na misjach
* w parafiach.

Założyciel:

Luis Amigó urodził się w Masamagrell w Walencji /Hiszpania/ w 1854r. Od dzieciństwa był otwarty na wolę Bożą i innych ludzi. Przez cały czas aktywnie pracował nad sobą. Starając się służyć Bogu poprzez służbę swoim braciom i pragnąc we wszystkim podobać się Bogu, wstąpił najpierw do Zgromadzenia św. Filipa Neri, następnie do Szkoły Chrystusa i wreszcie do Trzeciego Zakonu św. Franciszka dla świeckich.

Osiągnąwszy pełnoletność, pragnął wstąpić do klasztoru kartuzów, ale dzięki mądrym radom swojego kierownika duchowego wybrał Braci Mniejszych Kapucynów. Pierwsze śluby złożył w dniu 12 kwietnia 1875 roku, a święcenia kapłańskie otrzymał w Montehano - Santander 29 marca 1879 roku.

Odtąd całym sercem poświęca się głoszeniu kazań i organizacji Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego dla świeckich. Potrafi mówić z entuzjazmem, przyczyniając się do licznych nawróceń. Jego homilie gromadzą tysiące osób. Swoją uwagę, troskę i całą energię już od najmłodszych lat poświęca więźniom i młodzieży z marginesu społecznego.

Luis Amigó jest bez reszty zakochany w duchowości franciszkańskiej oraz w mocy Bożego miłosierdzia. Uczynił je trzonem własnej duchowości i  fundamentem  dwóch Zgromadzeń: Sióstr Kapucynek Tercjarek od św. Rodziny i Braci Kapucynów Tercjarzy od Matki Bolesnej - owoców jego apostolatu realizowanego między tercjarzami świeckimi.

Od młodości wykazywał predyspozycje do pełnienia odpowiedzialnych funkcji, najpierw  w zakonie (był wicemagistrem nowicjatu, przełożonym klasztoru, definitorem i prowincjałem), później, od 9 czerwca 1907 roku, slużył Kościołowi jako biskup w diecezjach Solsona i Segorbe. Jego praca duszpasterska charakteryzowała się duchem oddania i służby, zgodnie z jego biskupim mottem: ŻYCIE MOJE ODDAJĘ ZA MOJE OWCE.

Zmarł w wieku  80 lat  w  domu  macierzystym  Kapucynów  Tercjarzy  w  Godella  (koło  Walencji)
1 października 1934 roku. Jego ciało zostało pochowane w rodzinnej wiosce Masamagrell, dokąd odtąd nieustannie pielgrzymują jego naśladowcy i osoby zafascynowane dziełem amigoniańskim.

LUIS AMIGÓ żył głęboko zjednoczony z Panem, dzięki łasce i modlitwie, które były jego pokarmem. Rozważając heroiczność jego cnót, jeden z teologów powiedział o nim: "Mamy przed sobą giganta życia duchowego, wzór i przykład dla zakonników, kapłanów, biskupów i założycieli".

Uwiedziony przez miłość Bożą, powołany został do okazywania miłości wśród młodzieży z marginesu społecznego. W społeczeństwie nieświadomym wagi problemów dotyczących tej młodzieży, zauważał je i dzięki swojej intuicji proponował konkretne rozwiązania. Potrafił harmonijnie łączyć prostotę i siłę, roztropność i odwagę. Jego charyzmat i misja są zakorzenione w Kościele i nigdy nie stracą na aktualności.

Jego ziemskie życie zgasło, lecz jego duch żyje w RODZIN1E AMIGONIAŃSKIEJ, wezwanej przez Boga do pomocy braciom najbiedniejszym i najbardziej potrzebującym.

Odszukiwać zagubioną owcę i na nowo włączać ją do trzody Dobrego Pasterza – tak rozumiał swoją zasadniczą misję biskup LUIS AMIGÓ, zgodnie ze swoim życiowym mottem: "ODDAJĘ MOJE ŻYCIE ZA MOJE OWCE". To właśnie przekazał swoim córkom i synom w testamencie.

Historia:

Zgromadzenie Sióstr Kapucynek Tercjarek od św. Rodziny, zostało założone przez Luisa Amigó, będąc owocem jego apostolskiej pracy z III Zakonem Franciszkańskim. Powodem stworzenia Zgromadzenia było pragnienie świętości i poświęcenia się Bogu, zrodzone u kilku młodych dziewcząt należących do III Zakonu. Wierząc, że jest to wola Boża, Luis Amigó, chcąc pomóc im w realizacji ich pragnienia, napisał konstytucje, które oparł na duchowości franciszkańskiej…

Ale zacznijmy od początku:

Parę lat wcześniej, przy sanktuarium w Montiel zgromadziła się grupa młodych dziewcząt, pragnących prowadzić jednocześnie życie kontemplacyjne i apostolskie, oparte na duchowości kapucyńskiej. Pragnęły również podjąć misje w Afryce. Nigdy jednak nie dążyły do stworzenia zgromadzenia, ponieważ w owych czasach sytuacja polityczna temu nie sprzyjała, zniesione zostały zakony i zgromadzenia zakonne. Zakaz ten został po latach odwołany.

W czasie, gdy Luis Amigó pisał  konstytucje dla grupy pochodzącej z III Zakonu Franciszkańskiego, trzy siostry z sanktuarium w Montiel przyszły do niego prosząc o włączenie ich do nowo zakładanego Zgromadzenia Sióstr Kapucynek Tercjarek od Świętej Rodziny. Tak oto w sanktuarium w Montiel k. Walencji, 11 maja 1885 roku, rozpoczyna się życie Zgromadzenia, do którego wstępują owe trzy siostry oraz dziewczęta  wywodzące się z III Zakonu Franciszkańskiego.

Jesteśmy wspólnotą sióstr naśladujących Jezusa Chrystusa, poprzez śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, żyjąc według reguły i sposobu życia sióstr i braci III Zakonu św. Franciszka oraz własnych konstytucji. Za przykładem św. Franciszka czujemy się powołane by być siostrami wszystkich ludzi.

Jednoczy nas wspólne powołanie i cel: wzrastanie w poznaniu i miłości Boga, budowanie Jego Królestwa wśród ludzi oraz spełnianie Jego woli poprzez pracę apostolską zgodną z otrzymanym od Niego charyzmatem.

Wspólnotę budujemy w oparciu o codzienną Eucharystię, Liturgię Godzin, modlitwę, pracę apostolską, a także przez wspólne spotkania i wypoczynek.