To u zakonu cysterskiego trzeba pytać Takie rzeczy to tylko u źródeł, bo na to nie ma jakiegoś ogólnego uzasadnienia, wyjścia.

A czy Twoi rodzice wiedzą, że chcesz wstąpić? Czemu musisz na nich zarabiać? Nie mogą znaleźć sobie pracy, pracować czy nie chcą, bo wiedzą, że Ty ich utrzymasz? Na te dwa ostatnie pytania nie musisz odpowiadać jeśli nie chcesz, ale to może też jakoś pomóc, pokazać, w którą stronę się kierować. Jednak tak jak wspomniałam na początku - najlepiej pytać u źródła, czyli w zakonie, do którego masz zamiar wstąpić.

rodzice nie wiedzą bo im i jeszcze nie  mówiłem bo po co mam na wiatr mówić  i jeszcze pytanko jak ze zdrowiem czy sa jakieś urazy kończyn które dyskwalifikują kandydata do zakonu nawet jeśli ma powołanie a nie wyleczył tego tylko dlatego że współcześni lekarze to wyzyskiwacze a nie lekarze

ja jestem w podobnej sytuacji - też nie powiedziałam rodzicom. wiem że w moim przypadku to było przeszkoda w jednym klasztorze - mam uszkodzoną nogę i alergię pokarmową.

"Trzeba na prawdę włożyć w to dużo trudu, żeby leczyć ludzi" to jestem ciekaw jak byś się zachował jak by ci lekarz wpakował leki które tylko pogarszają stan a kolejne leki lecza te objawy poprzedniego niepoprawnego leku skutek masz rozwalony system odpornościowy, nerki  i problem z przyswajanie witamin   a na dodatek musisz przyjmować lek bo masz braki ale ostrożnie by nie rozwalić doszczętnie nerek a starczyło tylko być tylko lekarzem który leczy a nie wyzyskuje troszkę przeszłem wiec wiem co mówię lekarze to wyzyskiwacze wszyscy podobnie jak księża którzy przyjmują innych do swej wspólnoty na podstawie biurokracji i papierku a nie powołania jak by przyjmowali na podstawie powołania to by nikt nie gada ł na nich

Szczęść Boże.
Witam serdecznie mam pytanie jak to dzis jest tak duzo muwi sie o kryzysie powolaniowym ,o braku kandydatow do kaplanstwa i i zycia zakonnego.
A kiedy czlowiek pragnie wstapic do wspólnoty zakonnej mimo ze juz ma za soba 3 zgromadzenia zakonne, mimo tego niepowodzenia czuje powolanie i pragnie wstapic do zakonnu to sa problemy i negatywnie patrzenie przez przełozonych na kandydata,nie mozna osadzac człowieka kiedy osobiscie sie go nie pozna.Mam sasiada ktory ma za soba juz trzy zgromadzenia i pragnie wstapic do zakonnu i muwi ze niestety negatywnie na nieo patrza.
Nie rozumiem tego

Własnie czs wspólnego poznania  się zdaje mi sie że jest to Postulat i wspólne spotkanie i rozmowa.Pan prowadzi różnymi drogami .Nie można osądzac człowieka dopuki się go bliżej nie pozna.
Mojim zdanie samo to że mimo niepowodzen pragnie dalej poświęcic swoje życie w słuzbie Bogi drugiemu człowiekowi.Ja bym mu dał szance .jak faktycznie by sie nie nadawał lub n ie miał powołania do bym powiadomił go i bym prosił go o opuszczenie zgromadzenia .Ja rozumiem ze przełożeni są ostrozni z takimi kandytatami ale czeba poznac człowieka osobisci .
Boli mnie to wasnie ze przełożeni zgromadzen maja takie podejscie do kandytatów i nawet szansy nie chcą dac i blizej poznac takiej osoby