Aniu ja wychowalam sie na oazie.Na poczatku tez mialam obawy takie jak Twoje,ze mnie nie zaakceptuja.....itp.
Powiem krotko sprobowac zawsze warto,oaza to piekne dzielo.
Mozna rozwinac tam wiele talentow,ale najwazniejsze to sa spotkania gdzie Jezus jest w centrum,gdzie o Nim slysze,gdzie moge Go wychwalac i sama zarazac miloscia do Jezusa ludzi.
Piszesz,ze chcesz poznac ludzi o podobnych pogladach,na co wiec czekasz,srode masz juz zaplanowana.Sprobuj Aniu.

Hmm... Słyszałam, że Oaza to fajna sprawa! Niestety nigdy nie byłam...
Ale byłam na rekolekcjach u ss. Nazaretanek rok temu... Nikogo tam nie znałam (nawet Sióstr)... I wiesz, chyba nawet lepiej, bo nie masz skrupułów, pytasz o wszystko co tylko chcesz, a przy znajomych byś mogła się krepować zadawać pytania, np. w związku z zakonem, powołaniem czy coś. Nie wiem jak Ty, ale ja w obcym towarzystwie czuję się lepiej, jestem bardziej wyluzowana, a nie tak jak, np. przy koleżankach: uważać na słowa, bo jeszcze się wyda, że jestem powołana. Jak nikogo tam nie znasz to będzie Ci łatwiej o wszystkim mówić. Pozdrawiam i życzę miłej zabawy!

Bo to tak jest jak chce się coś dobrego uczynić to szatan nie śpi...
Bożego prowadzenia życzę

No na to liczę! Czekam z niecierpliwością i oczywiście pamiętam w modlitwie!

bardzo dziękuję, Kochane, za modlitwę!
byłam, zobaczyłam, zapisałam się. niestety nie było księdza, który będzie się nam zajmował, inny ksiądz tylko spisał nasze nazwiska, wiek, szkołę i kontakt. o następnym spotkaniu mamy być powiadomione telofonicznie. powiadomione, gdyż poza mną zapisały się jeszcze 4 dziewczyny, z czego dwie znam z widzenia, a z pozostałymi uczyłam się przez 6 lat. ponieważ nie ma takiej opcji, by spotkania były w środy, mama pozwoliła mi chodzić i nawet nie stawiała większych oporów. dziękuję Wam serdecznie za wsparcie. podzielę się wrażeniami po pierwszym spotkaniu
Pamiętam o Was w modlitwie!

ja należę

Marzenak, kamcia - jakie etapy przeszłyście ? Opowiedzcie coś o tym :-)
Niedawno dołączyłam do oficjalnej grupy Oazy na Facebooku - jestem w pozytywnym szoku, jak wiele się dzieje w tym ruchu.

Hebronko! Dzięki za odkopanie tematu!
Szukaj dla siebie rekolekcji wakacyjnych, koniecznie Działaj

Dziękuję Wam, dziewczyny, że mnie wtedy przekonałyście! Zupełnie o tym zapomniałam...

Cóż, wtedy tak się bałam, nie wiedziałam o co chodzi, a teraz.... oazowiczka pełną parą . Kończę właśnie pierwszy rok deuterokatechumenatu, w czerwcu jadę na ONŻ II, we wrześniu rozpoczynam Szkołę Animatora.... Nie ogarniam jak wiele wydarzyło się w moim życiu przez te 2 lata, jak dużo dała mi oaza. Dołączając do niej uważałam się za bardzo wierzącą osobę, ale myślę, że w żaden sposób nie doszłabym do tego co jest dzisiaj bez oazy, nie wiem czy byłabym tutaj, czy byłabym dzisiaj w Kościele. Ewangelizacja, Oazy Modlitwy, ONŻ I, deuterokatechumenat - kroki - przez wszystko przechodziłam i każdy z tych momentów mnie zmieniał, kształtował, dojrzewałam. Nawet w trudnych chwilach oaza mnie przywracała do pionu.

Każdy musi znaleźć swój charyzmat, swoje miejsce, ja wiem, że teraz mam być właśnie tu i w charyzmacie Światło-Życie się rozwijać. Nie powiem, że zawsze czułam się jak ryba w wodzie - to przyszło stosunkowo niedawno... Kiedy zaczęłam realizować kroki ku dojrzałości chrześcijańskiej, wypełniać codziennie notatnik, bardziej zainteresowałam się ks. Blachnickim, charyzmatem, o co w ogóle w tym chodzi . Wcześniej często zadawałam sobie pytanie, czy to aby na pewno moje miejsce. Nie mam teraz grupy, mam za to konspekt, 10 notatników i samodyscyplinę. Nie było łatwo iść samodzielnie, ale był to piękny czas zagłębiania się w siebie, uporządkowania życia duchowego, ideałów. Nie wiem czy podjęłabym się takiej samotnej wędrówki drugi raz, ale nie żałuję.

W tej chwili wydaje mi się, że największym skarbem jaki wyniosłam z ostatniego roku jest mój stosunek do Pisma Świętego. Teraz dzień bez Namiotu Spotkania to dzień stracony. Niemal wyczekuję tego momentu, kiedy otworzę Pismo Święte. Kiedyś był to raczej obowiązek, teraz Słowo Boże - Słowo Boga - zajmuje centralne miejsce w moim życiu. Jestem niemal pewna, że bez Oazy nie doszłabym do tego.

Ja też ostatnio widzę wady w oazie - hipokryzję, niekończenie formacji, zaliczanie stopni, nieprzyjmowanie Nowej Kultury, nieprzestrzeganie wielu zasad na rekolekcjach... Mogłabym wymieniać i wymieniać, ale mimo wszystko... jestem. Jestem, bo to w tej chwili moje miejsce.

Podsumowując - ja się w oazie odnalazłam i bardzo zachęcam, jednak jak wielu ludzi, tak dużo dróg i nie dla każdego oaza będzie właśnie tą ścieżką - rozumiem to. Jeśli ktoś z tego forum waha się czy spróbować  - podpowiadam: WARTO.

Ja jestem z diecezji ełckiej: www.elk.oaza.pl
Kamcia, po którym stopniu jesteś?

ja jestem po OND II teraz jade na OND III, ale powinnam już być na ONŻ I. Jednak wole jechac na OND i zobaczyć jak będzie od września, jeśli ok. to jade na ONŻ a jeśli nie to zmieniam parafie. Już mam wstępne plany jeśli chodzi o załozenie KSM:)

tak rozmawiałam, ale ksiądz mówi, że odchodząc rozwalamy wspólnotę, a to, że jedni wyzywają drugich od pedałów itp. to nie jest dla księdza nic dziwnego i nie jest to powód żeby odchodzić. A to, ze ja Mu mowie, ze ta oaza oddala od Boga to ksiadz mówi, ze to tylko i wyłącznie moja indywidualna sprawa. więc ... zobaczę co teraz bedzie, na oaze letnią mam jechać z moim animatorem - nie lubimy się zbytnio - ale mam nadzieje ze przetrwam to tylko 17 dni, a od września, albo dlaszy ciąg formacji, albo przechodze do KSMu