FRA napisał:

Ale patrzÂąc na braci i na ich pracĂŞ wydaje siĂŞ ze to zaÂłoÂżenie nie jest prawdziwe

Nie jest czy jest ?

Ja znam z innego forum brata Grzegorza

Oto nowz filmik o nas http://youtu.be/HPgJg7elKBQ

Konkretnie chodzi tu o Ka³ków-Godów. Jak siê jedzie z Warszawy, to najpierw jest Skar¿ysko Kamienna, potem na Starachowice, Paw³ów, no i ju¿ prawie jesteœmy na miejscu.

PosÂłuchajcie Naszego duchowego  mistrza i ojca ÂświĂŞtego ojca Pio. Oto sedno naszej duchowoÂści, zawarte w piguÂłeczkach, kaÂżda z nich pomaga na innÂą chorobĂŞ duszy. To zadziwiajÂące takie proste w swym wyrazie a takie trudne do zastosowania w Âżyciu, Trudne ale przecieÂż nie sÂą niemoÂżliwe do speÂłnienia. oto one pereÂłki duchowe skarb za ktĂłry warto oddaĂŚ cale dotychczasowe bogactwo. Niech trafiÂą do serc ktĂłre potrafiÂą doceniĂŚ ich wartoœÌ 
http://www.youtube.com/watch?v=3eosttrnEsQ
http://www.youtube.com/watch?feature=en … 1WnSo&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=Pdmtlcba … ure=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=QnUVnRIw … ure=relmfu
A swojÂą drogÂą to musiaÂło byĂŚ niezwykle trudne. PrzecieÂż On chciaÂł ciÂągÂłego zjednoczenia ze swoim Panem a tymczasem wci¹¿ otaczajÂą Go ludzie. Ale On przecieÂż nauczyÂł siĂŞ nauki swego ÂświĂŞtego ojca Franciszka i dobrze wiedziaÂł czym jest klauzura serca, ciaÂłem byÂł wÂśrĂłd ludzi a sercem byÂł w niebie, „bo tam gdzie jest twĂłj skarb tam i serce twoje.”

Ostatnio edytowany przez braciszek (2012-09-24 07:20:45)

AleÂż proszĂŞ uprzejmie, caÂła frajda po mojej stronie. Mam nadziejĂŞ ze Âżucone przez naszego ojca ziarno przyniesie plon stokrotny.

KiedyÂś na innym forum pisaÂłem wiĂŞcej o klauzurze serca. To naprawĂŞ ciekawy rys duchowoÂści Âśw. Franciszka.

DziĂŞkujĂŞ Aniu chĂŞtnie skoÂżystam z zaproszenia Co do klauzury serca to prawda, Âśw Franciszek mĂłwiÂł Âże jeÂśli zakonnik niema klauzury w sercu, to nie pomogÂą wysokie mĂłry.

Ostatnio edytowany przez braciszek (2012-09-27 11:59:33)

Witam ponownie wszystkich forumowiczĂłw Jestem bratem ze Zgromadzenia Braci Chrystusa CierpiÂącego i chciaÂłbym coÂś napisaĂŚ o naszej wspĂłlnocie. BĂŞdzie mi ogromnie miÂło jeÂśli mĂłj wpis wzbudzi zainteresowanie i pojawiÂą siĂŞ jakieÂś pytania. Dwoma wielkimi filarami duchowoÂści naszej wspĂłlnoty jest dwĂłch ÂświĂŞtych O Pio z Petrelciny i Franciszka z AsyÂżu. Tym razem chciaÂłbym zatrzymaĂŚ  siĂŞ nad nad Âżyciem i nauczaniem  O Pio. PostaĂŚ tego ÂświĂŞtego w wielu wspó³czeÂśnie wierzÂących katolikach, budzi skrajnie ró¿ne emocje.  I tak jedni darzÂą go szczerym uczuciem synowskiej miÂłoÂści (czasem ocierajÂącej siĂŞ nawet o fanatyzm), inni natomiast bojÂą siĂŞ Jego radykalizmu. Tym czasem jak to zazwyczaj bywa prawda leÂży po Âśrodku. O Pio jako syn radosnego i spontanicznego ÂświĂŞtego Franciszka, nie tylko nie negowaÂł radoÂści i spontanicznoÂści w Âżyciu codziennym i duchowym, ale nawet zachĂŞcaÂł do niej mĂłwiÂąc do swoich synĂłw i cĂłrek „WĂŞdruj przez Âżycie radoÂśnie, z sercem szczerym i otwartym, d¹¿¹c wzwyÂż tak, jak tylko moÂżesz”. Bo niemoÂżliwÂą rzeczÂą jest by poznaĂŚ Boga, ÂźrĂłdÂło prawdziwej wewnĂŞtrznej radoÂści, tylko po to by zamkn¹Ì siĂŞ na niÂą i schowaĂŚ pÂłomyk radoÂści pod korcem. O Pio znaÂł wartoœÌ cierpienia bo dziĂŞki szczegĂłlnej Âłasce BoÂżej oglÂądaÂł dobro duchowe jakie ono powoduje zarĂłwno w duszy cierpiÂącego jak i w caÂłym KoÂściele. daÂł temu wyraz w swoim wyznaniu do jednej z cĂłrek duchowych: "Nie kocham cierpienia samego w sobie; proszĂŞ o nie Boga, pragnĂŞ go z powodu owocĂłw, ktĂłre mi daje. Ono bowiem oddaje chwa³ê Bogu, ocala bliÂźnich na tym wygnaniu, uwalnia dusze z ognia czyœÌcowego" (LdP, s. 167). On sam szedÂł drogÂą ofiary z siebie, nie tracÂąc przy tym pokoju i pogody ducha. Do tych zaÂś ktĂłrzy, mu wspó³czuli pisaÂł „ProszĂŞ ciĂŞ, abyÂś siĂŞ nie martwiÂła z tego powodu, Âże cierpiĂŞ, bo nadal bĂŞdĂŞ cierpiaÂł, poniewaÂż cierpienie, choĂŚby byÂło nie wiem jak wielkie - porĂłwnane z dobrem, ktĂłre na nas czeka, okazuje siĂŞ czymÂś przyjemnym dla duszy” (Epist. 111, s. 402). Nie kaÂżdy kto jest dotkniĂŞty cierpieniem potrafi przyj¹Ì te sÂłowa. NiektĂłre wybrane dusze, ktĂłre mocniej doÂświadczyÂły obecnoÂści Boga w swoim Âżyciu, podobnie jak ApostoÂłowie OglÂądajÂący jaÂśniejÂącÂą postaĂŚ Jezusa w Âświetle GĂłry Tabor. Owo ÂświatÂło Taboru przenika wybrane dusze, dajÂąc im peÂłniejszy choĂŚ nie caÂłkowity oglÂąd rzeczy przyszÂłych. DziĂŞki temu napeÂłniajÂą serca odwagÂą i pÂłynÂącÂą z tego si³¹ by przetrwaĂŚ bul wielkiego piÂątku. Do swoich duchowych dzieci ktĂłre potrafili poj¹Ì tÂą naukĂŞ pisaÂł: OdrzuĂŚ raz na zawsze wahania i smutki! Ciesz siĂŞ w spokoju sÂłodkimi cierpieniami UmiÂłowanego (Epist. 111, s. 436). Jednak tym o ktĂłrych wiedziaÂł Âże nie posiadajÂą wiary zdolnej przyj¹Ì wieki dar jakim jest cierpienie pisaÂł. „CzujĂŞ, jak serce po prostu wyrywa mi siĂŞ z piersi na wiadomoœÌ o twoich cierpieniach i nie wiem, co mĂłgÂłbym zrobiĂŚ, aby ci przynieœÌ w nich ulgĂŞ! Dlaczego siĂŞ miotasz? CĂłrko moja, nigdy nie widziaÂłem, by Pan Jezus obdarzaÂł ciĂŞ kiedykolwiek tyloma klejnotami co teraz. Nigdy nie widziaÂłem, byÂś byÂła tak bardzo droga Jezusowi, jak obecnie. Czegó¿ wiĂŞc siĂŞ boisz, drÂżysz i czym siĂŞ przeraÂżasz? TwĂłj strach i lĂŞk jest podobny do lĂŞku dziecka znajdujÂącego siĂŞ w ramionach matki. Tak wiĂŞc twĂłj lĂŞk jest nierozsÂądny i bezuÂżyteczny (Epist. 111, s. 442). Dla nas jego duchowych synĂłw zostawiÂł rĂłwnie drogocennÂą wskazĂłwkĂŞ, polecajÂąc nam by dla siebie zachowaĂŚ cierpienie jako skarb najcenniejszy zdolny przebÂłagaĂŚ jego sprawiedliwoœÌ, a Âświatu daĂŚ czystÂą miÂłoœÌ i uÂśmiech Boga:  „Niech twoje nauczanie bĂŞdzie ustawicznym spalaniem siebie samej; niech twoje pojawienie siĂŞ gdziekolwiek bĂŞdzie zawsze tak taktowne i delikatne, jakby byÂło uÂśmiechem Boga” (PM, s. 165). jakÂże waÂżnÂą rzeczÂą podczas posÂługi chorym i potrzebujÂącym jest wyobraÂźnia MiÂłosierdzia, ktĂłra pozwala nieœÌ pomoc ktĂłra nie upokarza, bo jest sÂłuÂżebna i wypÂływa z prawdziwej miÂłoÂści.
A tu kilka zdj¹Ì z naszych ÂślubĂłw zakonnych https://plus.google.com/113248963957037 … xyM6yEZvin

Ostatnio edytowany przez braciszek (2015-06-19 06:50:51)