Dobrze, że nic się nie stało i chłopak żyje .

I dlatego trochę się o nią martwię... za bardzo wzięła to do siebie.

Może się trochę powtórzę, ale sądzę, że to co napiszę na ten temat może jakoś pomoże osobom, które znajdą się w takiej sytuacji. Opowiem trochę o tym jak to wygląda z dwóch stron: ze strony osoby, która chce popełnić samobójstwo i ze strony osoby, która powinna pomóc.

Może zacznę od strony samobójcy.
Można powiedzieć, że sama jestem takim "królikiem doświadczalnym" w sprawie samobójstwa, ponieważ często próbowałam to zrobić. Powód? Nie radziłam sobie totalnie z niczym, groziło mi wywalenie ze szkoły, rodzice reagowali na to wszystko krzykiem i do tego nie miałam obok siebie nikogo komu mogłabym o tym powiedzieć pomimo tego, że byłam (i jestem) w tym czasie we wspólnocie. W sumie to mogłam liczyć tylko i wyłącznie na siebie jeżeli chodzi o takie "ziemskie osoby". Często próbowałam podciąć sobie żyły jednak za każdym razem strasznie zaczynała mi się trząść ręka i nigdy nie mogłam wbić ostrza tak głęboko, by chociaż lekko dotknęło żyły. Wchodziłam pod samochody, jednak zawsze zbyt szybko. Już nie wiedziałam jak sobie radzić i myślałam, że to jedyny sposób. Siedziałam nocami przed komputerem i szukałam tylko jakichś jeszcze bardziej dołujących stron, które pomogą mi odebrać sobie życie. Jednak zapomniałam o Kimś. Tą osobą był Jezus Chrystus. Jakoś stopniowo zaczęłam sobie to wszystko układać. Wiedziałam, że to On nie pozwala bym sobie cokolwiek złego zrobiła. Miałam przed oczami tą niesamowitą walkę jaką toczy szatan z Chrystusem. I w sumie to dzięki Niemu wybrnęłam z tego wszystkiego (było to rok temu) i do tej pory nikt z moich bliskich nie wie co się ze mną działo w tym czasie.
Podsumowując:
Osoba, która chce popełnić samobójstwo nie widzi sensu życia. Problemy ją przerastają, a do tego uważa, że nikt jej nie lubi, jest niepotrzebna i nie wie co w ogóle robi na tej ziemi. To osoba, która nie doświadczyła miłości i chyba nawet nie wie co to słowo znaczy...

Więc co powinna zrobić druga strona? Strona pomocy?
Jeżeli zauważysz, że coś jest nie tak spróbuj porozmawiać z tą osobą. Ona nie potrzebuje niczego więcej jak tylko miłości. Pokaż, że może Ci zaufać. Taka mała uwaga: jeżeli już będziesz rozmawiać z taką osobą i zdradzi Ci, że chce popełnić samobójstwo to nie używaj zwrotów typu "życie jest piękne!", "wszystko się ułoży". Te zwroty wcale nie pomagają, a wręcz przeciwnie: jeszcze bardziej dobijają. Są po prostu przesłodzone, słyszy się je na co dzień i w sumie są główną formą pomocy. Jednak w takich sytuacjach nic się tymi zwrotami nie pomoże.

Jeżeli mi nie wierzycie (jest to dla Was zbyt idealne itp.) to możecie wejść na to forum i poczytać trochę wypowiedzi osób, które mają ten sam problem jaki ja miałam kiedyś. Są też tam moje wypowiedzi (ten sam nick co tu), więc sądzę, że mogą być jakimś potwierdzeniem tego co napisałam.

P.S. Przepraszam za długość, ale to i tak jeszcze nie jest wszystko