NOWE ÂŻYCIE.
Kurcze blade, nie wiem od czego zacz¹Ì, tyle we mnie myÂśli, przeÂżyĂŚ i przemyÂśleĂą… tak wiele siĂŞ wydarzyÂło w moim zyciu… tyle dobra i tyle zÂła… znaczy… dobra milion razy wiĂŞcej niÂż zÂła!! Tylko Âże zÂło siĂŞ duÂżo dÂłuÂżej pamiĂŞta… ale powiem Wam, Âże BĂłg to kaÂżde zÂło przemieni w dobro, jeÂśli siĂŞ tego z caÂłego serca pragnie- to On przyjdzie ze SwojÂą mocÂą i pomoÂże, podniesie- z kaÂżdego bÂłota, brudu i grzechu. KaÂżdego. I jestem na to Âżywym przykÂładem.
W sumie, odkÂąd pamiĂŞtam byÂłam wychowywana w duchu wiary i od zawsze wierzyÂłam. Wszelkiego rodzaju oazy, rekolekcje (takie mÂłodzieÂżowe), czuwania- to byÂło coÂś dla mnie. I wszystko na: „tak”. W ten sposĂłb zacz¹³ siĂŞ w moim Âżyciu etap regularnego jeÂżdÂżenia do pewnego seminarium na czuwania mÂłodzieÂżowe. A zÂły i tam dziaÂłaÂł. PoznaÂłam tam kogoÂś. Kleryka. I to w sumie przypadkiem, niechcÂący Go poznaÂłam, bo Go z kimÂś innym pomyliÂłam. RozmawialiÂśmy codziennie, pisaliÂśmy, i… kurcze okazaÂły siĂŞ z nas caÂłkiem sensownie bratnie dusze. A potem siĂŞ zakochaÂłam. W Nim. I kurcze blady, wtedy to siĂŞ przestraszyÂłam. No bo jak- ja w kleryku? PrzecieÂż to przyszÂły ksiÂądz! PrzecieÂż On bĂŞdzie odprawiaÂł Msze ÂŚwiĂŞte! I kurcze blade, ktĂłregoÂś razu jak przyjechaÂłam na czuwanie, to gadaÂłam sobie z Nim, gadam, gadam, i On nagle mi oznajmia, Âże… wystĂŞpuje z seminarium. (Nie dla mnie, rzecz jasna, o moim zakochaniu jeszcze wtedy nic nie wiedziaÂł). Ja w szoku (ale tak pozytywnym, Âże myÂślaÂłam, Âże padnĂŞ z radoÂści=). Z kaÂżdym dniem angaÂżowaÂłam siĂŞ coraz bardziej w tÂą znajomoœÌ. Nie wiem dokÂładnie kiedy, ale ktĂłregoÂś dnia Mu powiedziaÂłam. ÂŻe kocham. Nic siĂŞ nie spodziewaÂłam, ale chciaÂłam, Âżeby wiedziaÂł. A potem zaprosiÂłam Go na studniĂłwkĂŞ. SpĂŞdziliÂśmy jÂą razem, byÂło cudownie. A potem, okoÂło miesiÂąc po studniĂłwce nagle zapadÂła cisza totalna z Jego strony. Taka zupeÂłna, taka, zero kontaktu. Ja siĂŞ odzywaÂłam, a On nic. I straszny smutek mĂłj i straszna niemoc. JuÂż wczeÂśniej zaczĂŞÂłam sÂłyszeĂŚ plotki na Jego temat- Âże bawidamek, Âże ma milion koleÂżanek, Âże gra na kilka frontĂłw. Ale broniÂłam Go zawziĂŞcie! I nie pozwalaÂłam nikomu na obraÂżanie Go. A teraz, gdy zupeÂłnie- bez powodu- zerwaÂł ze mnÂą kontakt… powoli, niektĂłre wydarzenia, niektĂłre sytuacje, ktĂłre widziaÂłam… zaczĂŞÂły mnie coraz bardziej przekonywaĂŚ o prawdziwoÂści tych plotek. ZaczĂŞÂły siĂŞ studia, postanowiÂłam o Nim zapomnieĂŚ. Studia, flirt z pewnym kolegÂą z roku. I kurcze blade… 4 miesiÂące zwodziÂłam chÂłopaka, 4 miesiÂące prĂłbowaÂłam uÂżyĂŚ go jako klina… i nie mogÂłam… naprawdĂŞ chciaÂłam. NaprawdĂŞ chciaÂłam siĂŞ zakochaĂŚ w kimÂś innym! Ale… kurcze blade, no nie mogÂłam… ZraniÂłam tego kolegĂŞ… zerwaÂłam z nim. PogodziÂłam siĂŞ z sytuacjÂą, Âże miĂŞdzy mnÂą a tym byÂłym klerykiem nic juÂż nie bĂŞdzie, Âże jeszcze nie potrafiĂŞ z nikim innym byĂŚ, no i tak zaczĂŞÂłam sobie ÂżyĂŚ w tym stanie. AÂż tu nagle- okoÂło 3 miesiÂące póŸniej- jakiÂś obcy numer zadzwoniÂł do mnie. Ja w szoku, bo to Âśrodek nocy! Wiecie co siĂŞ okazaÂło…? ÂŻe to On. On dzwoniÂł… i… niedÂługo potem… wyznaÂł mi miÂłoœÌ… Nie rozumiaÂłam tego zupeÂłnie, ale stwierdziÂłam, Âże nie bĂŞdĂŞ nad tym rozmyÂślaĂŚ, po prostu uznaÂłam to za Dar BoÂży. SzalaÂłam ze szczĂŞÂścia!!! Z radoÂści! Z miÂłoÂści!!! A potem… nie wiem jak to siĂŞ staÂło… znaczy… zakochanie… miÂłoœÌ… oczy zaÂślepione… i zaczĂŞliÂśmy przekraczaĂŚ granice czystoÂści. My! Ja! Taka wierzÂąca!!! Taka poboÂżna! Z Nim! Takim wierzÂącym! Z byÂłym klerykiem! A potem nagle… no nie tak nagle, to trwaÂło rok… W pewnym momencie… zaczĂŞÂły przychodziĂŚ do mnie okropne myÂśli… zwiÂązane z seksem… obrzydliwe wrĂŞcz… zaczĂŞÂło to przenikaĂŚ caÂłe moje Âżycie… Strasznie siĂŞ baÂłam… kaÂżdego dnia… tak okropnie siĂŞ baÂłam… wci¹¿ pÂłakaÂłam… W kaÂżdym razie po roku czasu… znowu wszystko pĂŞkÂło jak baĂąka mydlana… znowu odszedÂł… znowu siĂŞ wylogowaÂł z naszej znajomoÂści… powiedziaÂł, Âże nie chce mi robiĂŚ nadziei…  Ale tym razem… to juÂż nie przeÂłknĂŞÂłam tego tak Âłatwo… Nie chcĂŞ juÂż wracaĂŚ do moich uczuĂŚ z tamtego czasu, nie chcĂŞ juÂż tego sobie przypominaĂŚ… nie chcĂŞ wracaĂŚ do tamtego stanu mojego z tamtego czasu… nie ÂżyczyÂłabym tego najgorszemu wrogowi… i widzicie… tu niby dobro, tu niby wierzÂący, praktykujÂący jesteÂśmy… a takie rzeczy siĂŞ dziaÂły… i jeszcze w ukryciu, jeszcze nikt o tym nie wiedziaÂł (oprĂłcz mojej przyjació³ki). W kaÂżdym razie… duÂżo czasu musiaÂło min¹Ì, Âżeby BĂłg mĂłgÂł mnie pozbieraĂŚ… duÂżo czasu, konferencji, spotkaĂą, rozmĂłw, ksi¹¿ek, przemyÂśleĂą… Âżeby On mnie pozbieraÂł… i to tak zupeÂłnie…
SpowiedÂź. Szczera i z opowiedzeniem wszystkiego, wszyÂściutkiego. BolaÂło. Jak cholera. A potem wstÂąpiÂłam do Ruchu Czystych Serc. I baÂłam siĂŞ strasznie tego, okropnie, bo miaÂłam myÂśl, Âże mnie to jakoÂś bĂŞdzie ograniczaĂŚ, Âże ja siĂŞ jak¹œ dewotkÂą stanĂŞ. A tu… zaskoczenie… Nic podobnego! Nic podobnego! Powiem Wam, Âże od kiedy przyjĂŞÂłam RCS… poczuÂłam siĂŞ tak bardzo lekka i wolna… ON mnie uratowaÂł! Jasne, przychodziÂły te obrzydliwe myÂśli nadal! Ale wtedy juÂż nie pÂłakaÂłam i nie chowaÂłam siĂŞ przed Âświatem… Po prostu braÂłam ModlitwĂŞ Zawierzenia RCS i jÂą odmawiaÂłam. Szczerze i bardzo dokÂładnie skupiajÂąc siĂŞ na kaÂżdym sÂłowie odmawiaÂłam. To byÂła walka! Straszna walka! Ale ON byÂł ze mnÂą! I jest nadal! Od tego czasu minĂŞÂło juÂż trochĂŞ czasu. A Chrystus jest ze mnÂą wci¹¿. ON byÂł zawsze. Tylko ja swoim egoizmem GO przysÂłaniaÂłam. OddaÂłam MU to zupeÂłnie. I caÂłe Âżycie. I ON daÂł mi si³ê i moc, Âżebym ja zerwaÂła z Nim (tym byÂłym klerykiem) kontakt. Ja. TeÂż. Tak zupeÂłnie. Tak bez moÂżliwoÂści powrotu. Jasne, Âże siĂŞ baÂłam! A wtedy ON… postawiÂł na mojej drodze Ks. Jerzego PopieÂłuszkĂŞ! I ja siĂŞ w Jurku tak duchowo zakochaÂłam. Tak duchowo I kurcze… Jurek staÂł siĂŞ dla mnie kimÂś tak bardzo waÂżnym w moim Âżyciu… staÂł siĂŞ moim wzorem i przykÂładem. Rozmawiam z Nim codziennie. Staram siĂŞ. I kurcze blade, Jurek jest moim przyjacielem. Przyjacielem. I ja chcĂŞ bardzo bardzo po Âśmierci iœÌ do Nieba. I spotkaĂŚ siĂŞ z moim Skarbem, Chrystusem. I z NIM ÂżyĂŚ. I poznam Jurka i kurcze blade, tak bardzo siĂŞ ciesze na to z Nim spotkanie, tak bardzo siĂŞ cieszĂŞ ale tez jeszcze tu mam coÂś do zrobienia. CzujĂŞ, Âże BĂłg szykuje dla mnie MiÂłoœÌ. MĂŞÂża. I Âże to takiego zupeÂłnie od NIEGO. Takiego zupeÂłnie od Chrystusa i ja GO codziennie o tego Dobrego MĂŞÂża proszĂŞ i codziennie siĂŞ za Niego modlĂŞ. O bÂłogosÂławieĂąstwo dla Niego. Bo On juÂż przecieÂż gdzieÂś tam jest I teÂż z pewnoÂściÂą na mnie czeka I z Nim to juÂż bĂŞdzie zupeÂłnie inaczej- stuprocentowa czystoœÌ, no mĂłwiĂŞ Wam!. Ufam. Kocham. I wiem, Âże najlepiej na caÂłym Âświecie wybraÂłam. Chrystusa. I Âże ON mnie kocha i szuka co dzieĂą i jest ze mnÂą i mnie nigdy nie opuÂści. I w marcu jadĂŞ na czuwanie. I pewnie spotkam znĂłw wiecie kogo. WiĂŞc mĂłdlcie siĂŞ za mnie cobym to dzielnie zniosÂła- Jego widok. I godnie. Z Bogiem. TakÂże tego. Trzeba ufaĂŚ. I to nie jest frazes.
Aha, i jeszcze chcĂŞ powiedzieĂŚ, Âże ja teraz mam nowe Âżycie, jestem nowym czÂłowiekiem, ktĂłry Âżyje w Prawdzie. I za Âżadne skarby Âświata nie chciaÂłabym juÂż wrĂłciĂŚ do tamtej historii, za Âżadne skarby Âświata nie chciaÂłabym wrĂłciĂŚ do tamtego Âżycia…
Za te wydarzenia w moim ¿yciu, za ta drogê, za to, ¿e mnie w koùcu przygarn¹³, ¿e znalaz³, ¿e mnie uratowa³- CHWA£A CHRYSTUSOWI!!!
ChwaÂła mojemu Skarbowi.
Amen.

PS- dziĂŞkujĂŞ, jeÂżeli ktos przeczytaÂł to Âświadectwo do koĂąca. To dla mnie bardzo waÂżne. Po raz pierwszy tak od deski do deski to ubraÂłam w sÂłowa i tak siĂŞ otworzyÂłam z tym wszystkim.