znalazÂłam wÂątek
A u mnie... Dziœ nie by³am w szkole, bo lekcje mi przepad³y i na dwie iœÌ siê nie op³aca³o, ale za to dzielnie walczy³am z arkuszami maturalnymi potem trochê posiedzia³am w necie... Forum siê rozkrêci³o, ale siê cieszê z tego powodu! i w ogóle to mi dziœ "odbija" pozytywnie I WIOSNA jest wreszcie i a¿ chce siê ¿yÌ!

dziĂŞki za dodanie otuchy

Szacun Siostrzyczka Musisz mieÌ stalowe nerwy i tward¹ osobowoœÌ

Ja dzisiaj w domu, Âźle siĂŞ czuÂłam i zadzwoniÂłam do pracy poprosiĂŚ o wolne.

U nas teÂż wszystko budzi siĂŞ do Âżycia wszystko oprĂłcz mnie haha
A poza tym po poÂłudniu zapowiadajÂą u nas burze, a nie ma drugiej osoby na Âświecie, ktĂłra tak panicznie boi siĂŞ burzy

SzukajÂąca Boga, mÂądre sÂłowa, tak czĂŞsto o nich zapominamy...ja zaczynam od dzisiaj dietĂŞ KtoÂś siĂŞ Âłapie ze mnÂą?

ja czekam az kolezanka napisze mature i wtedy biegamy razem
a wczeœniej moze uda mi sie wyci¹gn¹Ì pania od WFu na wspólne wieczorowe bieganie hahahah
ostatnio tez bylam na samotnej wycieczce rowerowej, jak sie po zimie zrobi 18 km w godzine to jednak czuĂŚ to hahahah

wiosna jest, a nawet lato, ale patrzy³am na prognozê pogody i jutro ma byÌ 10 stopni i deszcz... wiêc cieszmy siê ostatnimi godzinami s³oùca, przed jutrzejsz¹ niepogod¹ a ja dzisiaj by³am w ramach wolontariatu w szpitalu dzieciêcym, gdzie chodzê po salach i bawiê siê z dzieÌmi i dzisiaj w³aœciwie spêdzi³am ponad pó³torej godziny przy jednym dziecku - Roberciku... ma nieca³e 3 latka i jest z domu dziecka, nikt go nie odwiedza... takie ma³e dziecko, które jest pe³ne ¿ycia ca³y czas jest zamkniête za kratkami ³ó¿eczka bo nie ma kto siê nim zaj¹Ì... a¿ ciê¿ko by³o od niego wychodziÌ, bo jak tylko zobaczy³ ¿e siê zbieram zacz¹³ strasznie p³akaÌ... w takich chwilach zastanawiam siê czemu bezp³odne pary tak bardzo pchaj¹ siê do tego in vitro i odrzucaj¹ myœli o adopcji, kiedy czekaj¹ na nich takie s³odkie, spragnione mi³oœci maleùstwa...

wÂłaÂśnie czasami mam w zwiÂązku z tym takie sprzeczne odczucia... bo z jednej strony to dobrze, Âże majÂą okazjĂŞ pobawiĂŚ siĂŞ, chociaÂż chwilĂŞ spĂŞdziĂŚ jak ktoÂś kochany, jak kaÂżde normalne dziecko wychowywane w gronie rodziny ale z drugiej... ja czy ktokolwiek inny przychodzi, bawi siĂŞ z takim dzieckiem, daje mu trochĂŞ radoÂści, a potem odchodzi... a dziecko w takim wieku nie jest w stanie zrozumieĂŚ dlaczego... aÂż ciĂŞÂżko sobie wyobraziĂŚ co siĂŞ dzieje w psychice dziecka, ktĂłre na kaÂżdym kroku doÂświadcza odrzucenia, tego Âże ktoÂś "zaczyna" go kochaĂŚ, a potem nagle przestaje... dlatego z jednej strony to fajna sprawa taki wolontariat (choĂŚ ja nie jestem zaangaÂżowana w wolontariat na rzecz dzieci z domu dziecko, to byÂło tam akurat "przypadkowo"), a z drugiej strony to okrutne...

dziÂś dzieĂą masakryczny, zalaÂło mi mieszkanie ÂświeÂżo wyremontowane i jeszcze sÂąsiadkĂŞ, jakaÂś rura pĂŞkÂła w Âścianie, nie wiadomo gdzie. Hydraulik moÂże dopiero jutro przyjechaĂŚ, wiĂŞc ja z zakrĂŞconymi kurkami bez wody

Wczoraj byÂłam na spotkaniu u jednych SiĂłstr i uderzyÂł mnie fragment J 21, 20 - 22, aby siĂŞ nie porĂłwnywaĂŚ do innych i narzekaĂŚ na swĂłj los ale by wypeÂłniaĂŚ to, co do nas w tej chwili naleÂży.