Ja tez swoje powoÂłanie moÂżna powiedzieĂŚ odkryÂłam w Karmelu, w kaplicy pw. Âśw.Tereski

Karmel ma w sobie to coÂś...

Jeszcze nie jestem w zakonie, Pan pokaza³ mi drogê,¿e wzywa mnie, ale na razie pokazuje krok po kroku na co mam zwracaÌ uwagê, jak postêpowaÌ w ró¿nych sytuacjach, oczyszcza, kszta³tuje..., bo teraz dopiero to widzê, ¿e do takiego zakonu, to na prawdê trzeba byÌ przez Niego przygotowanym. Codziennie na modlitwie w ciszy s³ucham g³osu Pana, rozwa¿am fr z Pisma œw., du¿o pomaga mi wspólnota, do której nale¿ê od prawie 2 lat.
Wiem,Âże nadejdzie czas, kiedy Pan powie: "idÂź!"

DziĂŞkujĂŞ, modlitwa na prawdĂŞ baaardzo potrzebna ;-)

MyÂślĂŞ, Âże nie ma sensu, poniewaÂż wielu z nas bierze udziaÂł w losowaniu patronĂłw na Barce, wszystko jest oczywiÂście omadlane wiĂŞc zapraszam na BarkĂŞ ( jak siĂŞ pojawi wÂątek o zgÂłoszeniach patrona na 2014 rok to dam znaĂŚ)

Tak, jeœli rozezna³ to ok. ale jeszcze jest relacja z Panem Bogiem i to On najlepiej wie kiedy cz³owiek powinien zrobiÌ krok ku rozeznanemu powo³aniu. Co innego ucieczka przed powo³aniem, a co innego jeœli cz³owiek codziennie staje przed Panem na osobistej modlitwie w ciszy ws³uchuj¹c siê w Bo¿e S³owo i dostrzega jak piêknie Pan prowadzi, jak otwiera oczy, pomaga w nawróceniu, bo mo¿na rozpoznaÌ powo³anie, ale byÌ jeszcze daleko od Pana Boga w ¿yciu duchowym, ka¿dego Pan prowadzi inaczej i co innego pokazuje. Jeœli jest osobista, codzienna relacja z Panem Bogiem to cz³owiek wie co ma w danej chwili zrobiÌ, widzi jasno swoje powo³anie i to, co teraz Pan robi, by zbli¿yÌ cz³owieka do siebie. Ludzie mog¹ popychaÌ, mówiÌ ró¿ne s³owa, i nie rozumieÌ dlaczego dana osoba postêpuje tak a nie inaczej, to nie wa¿ne- wa¿ne jest to, co tej osobie na modlitwie mówi Pan Bóg, jeœli jest relacja z Bogiem- wszystko siê rozjaœnia, a mamy s³uchac Boga, nie ludzi.

http://powolanie-zakonne.blogspot.com/2 … oanie.html
Zgadzam siĂŞ z autorem tego tekstu.

Tylko nie moÂżna tego odkÂładaĂŚ na póŸniej, bardziej mi oto chodzi. A to nowa wspĂłlnota, a to praca i co innego. Im bardziej uwaÂżamy, Âże to nie teraz, potem zaczyna siĂŞ czekanie, zawsze znajdzie siĂŞ wymĂłwka. Wiadomo, jeÂżeli wiemy, Âże to nie ta wspĂłlnota to szukam dalej, a jeÂżeli znajdziemy jÂą to po co czekaĂŚ, nie po  to chyba, by uciekaĂŚ przed odpowiedzialnoÂściÂą? W zakonie teÂż bĂŞdÂą wÂątpliwoÂści.

no w³aœnie wszystko zale¿y od intencji... czy rzeczywiœcie jest to ucieczka przed odpowiedzialnoœci¹, przed konsekwencjami, przed tymi w¹tpliwoœciami, czy nie... i jasne, mo¿na siebie oszukiwaÌ w tym wzglêdzie, ale po to jest kierownictwo duchowe i te¿ prowadzenie ze strony konkretnego Zgromadzenie, by w tej kwestii staÌ w prawdzie przed samym sob¹... ja nie mam w¹tpliwoœci (a przynajmniej takich, które by mnie powstrzymywa³y przed decyzj¹), znalaz³am te¿ swoj¹ wspólnotê i naprawdê z wielk¹ radoœci¹ spakowa³abym siê w tym tygodniu i pojecha³a, wiêcej, z radoœci chyba wyros³yby mi skrzyd³a i polecia³abym tam... ale to nie by³oby dla mnie dobre, dlatego Bóg daje mi ogromne pragnienie, ale te¿ ³askê wytrwa³ego czekania, ks.Bosko mówi³, ¿e "cnot¹ œwiêtych nie jest cierpienie, ale cierpliwoœÌ"... i czasami w³aœnie ona jest t¹ ofiar¹, któr¹ trzeba nam z³o¿yÌ z mi³oœci

JeÂśli jest relacja z Panem Bogiem, to lepiej rozeznaĂŚ nie moÂżna Relacja= rozmowa + sÂłuchanie Pana, to podstawa, to nadaje naszej drodze kierunek. Czasem moÂże nam siĂŞ wydawaĂŚ, ze Go sÂłuchamy, ale warto zapytaĂŚ Ducha Âśw."Jak wyglÂąda moje sÂłuchanie Pana?" i pobyĂŚ z tym na modlitwie, a pokaÂże.
Wlaœnie wróci³am z rekol.w milczeniu, z czasu bycia przed Bogiem, z formacji w szkole Jezusa, gdzie zg³êbiaj¹c S³owo Bo¿e, z pomoc¹ Ducha œw. i kierownika duchowego, dosta³am odpowiedzi na wszystkie moje pytania i niejasnoœci. Tak¿e na prawdê szukajmy najpierw Boga, a o resztê On siê zatroszczy .W œwietle widaÌ wiêcej.

Mi w rozeznawaniu powo³ania bardzo pamaga wstawiennicto œw. Fustyny. Tak naprawdê to dziêki niej odkry³am, ¿e pragnienie i ci¹g³a têsknota, które nosze w sercu to wezwanie Boga. Pamiêtam jak pewnego razu otwar³am dzienniczek i zala³a mnie jasnoœÌ. Naprawdê wiele Jej zawdziêczam! Prosi³am J¹ gor¹co, by da³a mi poznaÌ, ¿e to co czujê jest tym, o czym myœlê i nie musia³am d³ugo czekaÌ na odpowiedŸ. Bóg wci¹¿ mnie zadziwia! Tak wiêc myœlê, ¿e warto zwracaÌ siê do œwiêtych równie¿ wtedy, gdy rozeznajamy i szukamy.
Co do czasu w jakim powinno siê podej¹Ì decyzjê, s¹dzê, ¿e nie powinno siê wyznaczaÌ czasu "od - do". Bóg jest nieskoùczenie twórczy, w ka¿dym dzia³a inaczej, my jedynie musimy Mu zawierzyÌ i byÌ cierpliwym.
U mnie akurat odbywa siê to etapami, choÌ czujê w sercu ogromny pokój i wiem, ¿e gdzie indziej szczêœcia nie znajdê, nie mogê rzec, ¿e to koniec mojej przygody z rozeznawaniem, na któr¹ Pan mnie porwa³. Najchêtniej przyœpieszy³abym czas, bo umieram z têsknoty, ale wtedy nie mia³abym szansy doskonaliÌ sw¹ cierpliwoœÌ. Skoro Pan pozwoli³, bym odkry³a powo³anie tak wczeœnie, to widocznie chce byœmy na siebie czekali. Nie bêdê siê sprzeciwiaÌ Jego œwiêtej woli!