Nie podchodź, nie dotykaj,bo gryzę Weraikon ?

A u mnie zmiennie od samego rana. Raz dobrze, raz źle, raz obojętnie, w parę godzin to jeszcze chyba nie miałam nigdy tak wielu zmian nastrojów

weraikon napisał:

nawet kamcia nie pomoże,

ale został jeszcze Hono  haha mam certyfikat mediatora, nie chwaląc się

Ostatnio edytowany przez Honorat (2013-05-06 12:13:15)

Hehe Karmolcia,dokładnie to samo powiedziałam parę laty temu i dotąd nie zrobiłam tej matury

ta matura wcale taka tragiczna nie jest jak się spodziewałam, że będzie ;p

nie będzie nosić ciężkie teczki, hehehehehe

heheh
zanim pobiegniesz w ramiona Pana, lepiej przyjedź do Częstochowy bo obawiam się, że jeśli tak dalej pójdzie to Kamcia stanie się murzynem, już jest cała czerwona od słońca, a to dopiero pierwszy dzień jazdy na rowerze hahaha co będzie w sierpniu? hahahahah
spieszcie się odwiedzać Częstochowę, Kamcia tak szybko brązowieje hahahah

Witajcie, wszystkim maturzystom gratuluje przejścia pierwszej serii egzaminów

Ja pakuję się na wycieczkę...jedziemy z pracy do Chorwacji na dwa tygodnie...w środę w nocy wyjazd... i tak piorę, prasuję, układam w walizkę, która i tak już prawie się nie domyka a tu nawet połowy nie wpakowałam Cieszę się na ten wyjazd, bo już moje podopieczne dają się tak we znaki, że chce mi się od nich odpocząć...

Karmolcia co jest? Pisz szybko

Witajcie! Dawno się nie udzielałam w tym wątku bo mam takie zawirowania w życiu że hej! Mam kupić mieszkanie na kredyt i strasznie się boję, za miesiac termin oddania pracy mgr a ja nie moge zaczac ost rozdziału z tego stresu, wgl nawet nie moge sie modlić... Wiem, że Bóg jest przy mnie... Pozdrawiam Was

Szukająca Boga wiem co czujesz...ja też stałam przed takim dylematem tzn. ja musiałam się wyprowadzić, bo w moim rodzinnym domu było już ciasno, doszło dziecko i ja musiałam też wziąć kredyt choć mam pracę niezbyt dobrze płatną i kupić mieszkanie i to jeszcze do całkowitego remontu. Remontowałam 4 miesiące, choć nie miałam o tym zielonego pojęcia. I strasznie się bałam, przeżyłam przez to nawet małe załamanie nerwowe, bo pieniędzy wciąż nie starczało na remont, ciągle coś było pod górkę...itp. ale modliłam się i teraz mam swoje 52 metry urządzone tak jak chciałam i się cieszę, a kredyt no cóż pomału się spłaca, nie myślę o nim, traktuję go jako rachunek np za prąd. ODWAGI.