i tak i nie
poÂświĂŞcenie Bogu tak,
Âżycie monastyczne tak
ale w samym sercu otaczajÂącego Âświata
nieco zapomniany juÂż monastycyzm miejski w nowej formie,
zaÂłoÂżone w 1975 roku wspĂłlnoty
modlimy siĂŞ w sercu miast w sercu Boga.
Klasztor, w ktĂłrym aktualnie jestem jest zaraz obok stadionu Legii w Warszawie,
a po drugiej stronie mamy TrasĂŞ ÂŁazienkowskÂą
... oaza ciszy
mam nadziejĂŞ, Âże jakoÂś przydam siĂŞ w waszym serwisie.
do usÂług
zwÂłaszcza jeÂśli chodzi o modlitwĂŞ
+Dariusz

droga Kasiu
Âżeby opowiedzieĂŚ moje rozeznawanie to w jednym poÂście, nawet wielkim poÂście bym nie zmieÂściÂł
a i co do ksiĂŞdza to nie jestem kapÂłanem, jestem mnichem a Âżycie monastyczne nie jest zbytnio popularne, zwÂłaszcza w Polsce.
A z powo³aniem to jest tak trochê jak z poznawaniem siebie. Pewnego dnia, m³ody cz³owiek zdaje sobie sprawê, z tego co chcia³by w ¿yciu robiÌ a czego nie robiÌ, i po nitce do k³êbka,
z wystarczaj¹c¹ szczeroœci¹ wobec siebie mo¿na poznaÌ wolê Bo¿¹ w mojej w³asnej.
Reszta Âżycia zejdzie mi na odnajdywaniu harmonii miĂŞdzy Jego wolÂą a mojÂą.
Ale to tak trochĂŞ poetycznie opisane...
Myœlê o jakimœ wiêkszym artykule lub mo¿e nawet ksi¹¿eczce
co pomogÂłaby teÂż innym w rozeznawaniu. Tyle, Âże na razie nie mam czasu.
A ¿e nie lubiê traciÌ czasu, st¹d moja miêdzy wami obecnoœÌ.
pozdrowienie klawiaturÂą mojÂą dariuszowÂą
+

a czy znacie moÂże jakiÂś sposĂłb na rozmnoÂżenie czasu?...
myÂślaÂłem, Âże Âżycie zakonne, a juÂż na pewno mnisze bĂŞdzie spokojnÂą drogÂą za Panem
a tu caÂły czas off-road po Wielkiej Pustyni.
(chodzi o duchowoœÌ Ojców Pustyni z Egiptu).
"A pustynia staÂła siĂŞ miastem"
pozdrowienie wszystkim dromaderom
z modlitwÂą
+Dariusz

Ostatnio edytowany przez mnichDariusz (2016-03-04 18:49:43)

i co ? wyrabiasz siĂŞ ?

staram siĂŞ modliĂŚ o dar bilokacji, ale chyba i to byÂłoby za maÂło
pocieszam siĂŞ, Âże BĂłg nie ma czasu, bo jest poza czasem,
my nie mamy czasu, bo jesteÂśmy uwiĂŞzieni w czasie.
Ot taki wspĂłlny mianownik nasz i Jego.
dobrej niedzieli
z modlitwÂą
+Dariusz

no to w Âżyciu mniszym to pragnienie ciszy i samotnoÂści chyba mi siĂŞ jeszcze potĂŞguje.
Ostatnio mogÂłem pobyĂŚ kilka godzin w pustelni o. Adalberta de Vogue osb z francuskiego klasztoru
benedyktynĂłw w La Pierre qui Vire, i nawet nie wyobraÂżacie sobie, jak mnich moÂże tĂŞskniĂŚ za ciszÂą i samotnoÂściÂą.
Ale ufam, Âże w niebie bĂŞdziemy mieli to czego pragnie nasze serce.
Pozdrawiam i ÂżyczĂŞ wszystkim dobrego tygodnia
z modlitwÂą
+Dariusz