Lusi, dzięki za konkretne i fachowe wyjaśnienie

Może Bóg nas nie każe, ale kiedy nasze życie jest oparte na spełnianiu naszych światowych pragnień, a nie na wypełnianiu woli Bożej to z czasem możemy zauważyć, że ciągle nam czegoś brakuje, jesteśmy niezadowoleni i nieszczęśliwi. A kiedy spełniamy wolę Bożą w naszym życiu to wszystko jest wtedy jakieś takie poukładane, jesteśmy naprawdę szczęśliwi i niczego nam w życiu nie brakuje. Nawet kiedy przychodzą różne cierpienia i ciężkie chwile nie poddajemy się, bo wiemy, że Pan jest z nami. Moim zdaniem tak jakby sami sobie wymierzamy karę: albo ciągła gonitwa za szczęściem, bo ciągle go mało albo prawdziwa radość.

Bóg jest wszechwiedzący i zna naszą przyszłość. Wie kiedy do Niego przyjdziemy, kiedy zgrzeszymy, upadniemy, co zrobimy za 5 minut a co za 3 lata. Jednak pomimo tego ciągle chce, żebyśmy do Niego przychodzili i mówili Mu wszytko, co dotyczy naszego życia: jak się czujemy, jakie mamy plany, co chcielibyśmy zrobić itp. Jak to ktoś kiedyś powiedział "najlepszym sposobem na rozśmieszenie Boga jest powiedzenie Mu o swoich planach na przyszłość". Jednak tak jak już napisałeś: cierpi, gdy Go opuszczamy. Boli Go to, że odwracamy się od Niego kiedy On daje nam wszystko o cokolwiek Go poprosimy. Stworzył nas, dął nam życie, a my mamy czelność powiedzieć "nie chcę Cię" i zwyczajnie żyć bez Niego. Kiedy bliska Ci osoba Cię opuszcza to też jest Ci przykro i boli Cię to. Tak samo jest z Bogiem.

Takie moje zdanie odnośnie tych pytań. Jakby coś jeszcze było niezrozumiałe w mojej wypowiedzi to wyjaśnię.

Dzięki Lusi. Sprawę przemyślałam, wiem co zrobię.

Wydaje mi się, że nie ma konkretnego, nakazanego fragmentu. Nie każdy "wystawia" Pismo Święte na kolędę, więc to chyba nie jest określone.

Ostatnio edytowany przez sanderka1000 (2012-01-08 16:37:48)

O, dzięki bardzo

Jak nazywa się sytuacja, kiedy papież zrezygnuje ze swojej "posady"? Bo raczej nie abdykacja ...


Jak nazywa się motyw z piosenki "Gloria" grupy EKS ? Mam na myśli te energiczne skrzypce. Kojarzy mi się z francuskim (nie wiem dlaczego ), ktoś wie może ?

J atak chciałam wiedzieć,bo tu dużo jest aspirantek,postulantek,nowicjuszek,parę Sióstr Zakonnych i tak chciałam wiedzieć ile miałyście lat jak rozpoznałyście swoje powołanie? Bo ja mam 14 i się boję,że coś się stanie takiego,ze to moje powołanie(do zakonu) okaże się tylko snem,a tak bym nie chciała.Choć niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba.

Naprawdę?! Ach no tak...Wiele w tym świecie kłamstwa. Ale mimo to bardzo trudno jest pogodzić się tym co chce od ciebie Pan. Moje świadectwo...No cóż...Nie jest zbyt hm...Jakby to napisać ładne,ale myślę,że ciekawe. Tak myślę. Będę trwać. Mimo to proszę o modlitwę.

Oj jak pięknie napisane...Nie tworzyć historii na miarę bestsellerów i Oscarów,ale za książkę chyba nie dostaje się Oscarów
Ogólnie wiem czego Bóg ode mnie chce,ale się boje. Po prostu. Nie wiem jeszcze jakie Zgromadzenie,ale wiem,że jakieś na pewno
Myślę,że jeszcze jestem za młoda by myśleć o Zgromadzeniu i za stara by rozpoznawać swoja drogę życiową. W końcu dorośli wymagają od dzieci by dorastały one tak szybko jak oni tylko zechcą. A potem nieszczęśliwe życie np. u boku męża,którego nawet nie kochamy. Ciężko,ale wierzę,że będzie lepiej.

Jak Ty jesteś za stara, żeby rozpoznawać swoją drogę życiową to ja już chyba nawet próbować nie powinnam, bo jestem dinozaurem na wymarciu Każdy z nas ma jakieś pragnienia, marzenia, plany, ale tak naprawdę nie od nas zależy, czy je zrealizujemy. Bardzo dobrze, że rozeznajesz, poszukujesz. Ja będąc od Ciebie o 4 lata starszą osobą (wiem, może to niedużo, ale zawsze coś) też jeszcze szukam. Też kieruję się w stronę życia zakonnego, ale jeżeli Pan da mi chłopa to też da mi miłość, żebym mogła Go pokochać. Jak On czymś obdarowuje to też troszczy się, żeby ten prezent jak najlepiej wykorzystać. A jak spytasz się Go w jaki sposób masz to zrobić to On na pewno Ci powie

A ja mam pytanie: do kiedy można śpiewać kolędy/wystawiać jasełka itp.?

Ostatnio edytowany przez sanderka1000 (2012-01-20 22:22:57)