Nie, ja nie mam problemu, bo napisałam słowo "wypociny" ot tak. Wstaw tam sobie "post", jeśli ta bardzo Cię to mierzi Nie było moją intencją urazić Cię. Może moim błędem było to, że nie wstawiłam to słowo w cudzysłowie, no ale pech się mówi.
Uderz w stół ...

Boża owieczko- dziękuję

W moich stronach robi się 12 (tyle, ile miesięcy w roku) maleńkich wianuszków i zawiązuje się je na wstążce. Są one wykonane z rumianków, bławatków, pokrzywy, mięty, lipy, gorczycy, jagodzińca, "ptasiego mleczka" (nie wiem, jak to się fachowo nazywa, rośnie w lesie, ma białe drobne kwiatuszki, tak się mówi u mnie na tą roślinkę ), jaśminu, rozchodnika, kwiatków z ogródka i nie pamiętam z czego jeszcze . Alternatywnie, jesli ktoś nie ma możliwości zrobienia tych wianków, to można też przynieść gałązki lipy.
Po co się święci? Chodzi o podziękowanie za Boże dary i prośba o błogosławieństwo i urodzaj, w moim domu ten wianek wisi na ganku i jak mówi moja mama, chroni przed nieszczęściami i przegania choroby.

A na 15 sierpnia robi się u mnie bukiety z kwiatów, ziół, jabłka, cebulki, marchewki, liścia kapusty, kopru, kłosów zbóż, gorczycy... Na razie tyle składników mi się przypomniało

Myślę, że to tradycja nie pochodząca z Kościoła. Według tradycji ludowej te poświęcone małe wianuszki mają chronić mieszkańców domu przed kataklizmami, chorobą i wszelkimi nieszczęściami.
Taki dodatek do Bożego Ciała.

Jak już jesteśmy przy Bożym Ciele: czy może mi ktoś wytłumaczyć skąd wziął się "rytuał" brania gałęzi brzózek z ołtarza podczas procesji? Ludzie rzucają się na te drzewka jakby to było ze złota czy coś takiego...

A u mnie ludzie zbierają z ziemi płatki kwiatów, które rzucają dziewczynki po których przeszedł Pan Jezus i noszą je w portfelu, żeby nie zgubić portfela i mieć przypływy gotówki

Aniu... To może i ładnie wygląda ale jest pracochłonne w zeszłym roku produkowałam te wianki i jak zobaczyła je moja mama to powiedziała, że ona tego w kościele trzymać nie bedzie Wyszły mi "trochę"za duże i średnio ładnie wyglądały

Twoją_Być_Jezu napisał:

"smalenie" kosmyków włosów (uroczystość Matki Bożej Gromnicznej) 

Możesz przybliżyć jak to wygląda? Pierwszy raz o czymś takim słyszę, a ja lubię takie folklorowe nowinki

Ej, Boża Owieczko, ja może przyjadę w Twoje strony?
U nas czasem ksiądz rozdaje cukierki, np. imieniny, mikołajki itp., ale raczej nigdy mi się nie dostaje, bo jak wychodzę z kościoła to już nic nie ma

Dagmaro- dzięki za wyjaśnienie, jesteśmy z podobnych stron (też lubelskie ) ale u mnie czegoś takiego sienie praktykuje... Interesujące są zwyczaje w Waszych miejscowościach

Dagmara_992 napisał:

A to i ja się dołączę:) z tym smoleniem jest tak,że jak przychodzi się z kościoła z poświęconą gromnicą to podchodzi się do każdego,bierze mały kosmyk włosów w palce i "przysmala". Tylko trzeba uważać żeby się nie zajęły:) i tyle,przynajmniej u mnie

Dokładnie, tylko że u mnie bierze się 4 kosmyki włosów przy czole, przy karku, przy prawym uchu i lewym, na wzór Świętego Krzyża w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

U nas też tak jest,młodzi wstydzą się wziąć do ręki,wianek,gromnicę,palmę czy choćby zioła i przyjść z tym do kościoła.O zwyczaju święcenia czegokolwiek przypominają sobie dopiero,gdy sami przyprowadzają do kościoła swoje dzieci.
A najgorsze jest to,że zachwycają się buddystami przynoszącymi ofiary i kadzidełka do świątyń.

To są predykaty Mają je też np. nazaretanki. Z tego co wiem, przeważnie wybiera go sobie sama siostra, predykat określa jakie nabożeństwo jest danej siostrze najbliższe (no nie wiem, czy dobrze to ujełam, może ktoś to ładniej wyjaśni?).

Św. Hubert jest m.in patronem sportowców

http://patronii.w.interia.pl/
A tu macie świętych od koloru do wyboru