Miałam kolejny piękny sen poprzez który przemówił Pan Bóg.
Sniło mi się,że rozmawiam z o.Jamesem Manjackalem (to było kilka tyg.po jego rekolekcjach) i że jestem z koleżanką na rekolekcjach wśród murzynów .
Szybko dostałam zrozumienie tego snu, ponieważ dostałam e-maila od o.Jamesa (czyli to jest ta rozmowa z nim we śnie), a te rekolekcje wśród murzynów to nie są misje (tak jak myślałam na początku),ale wsparcie jego misji, ponieważ z tą koleżanką byłam na jego rekolekcjach i wsparłyśmy misje,za co ojciec podziękował mi w mailu .

ja mam mnóstwo pięknych snów zazwyczaj są to, jak to często sobie w kilka znajomych osób życzymy, sny o salezjankach... ostatnio jeden z nich w tym tygodniu we wtorek dał mi mnóstwo radości i pokoju... tak w roli wstępu: jest taka salezjanka, która półtorej roku temu skończyła kadencję Inspektorki, a aktualnie jest dyrektorką domu w którym jest aspirantat... i ogólnie rzecz biorąc jest ona przeciwna temu, żeby dziewczyny przychodziły do Zgromadzenia zanim pójdą na studia... i kiedy ostatnio się widziałyśmy, rozmawiała ze mną na ten temat, przed wyjazdem kazała mojej koleżance mnie pilnować żebym w tym roku nie przyszło... no ale nie udało się jej bo 2 tygodnie po tej rozmowie miałam rozmowę z  aktualną s. Inspektorką dot. przyjęcia do Zgromadzenia... no i wracając do snu śniło mi się że przyjechała do nas właśnie ta była Inspektorka razem z przedszkolakami... i po jej przyjeździe młodzież poszła po ławki dla dzieci, przedszkolaki poszły na posiłek, a ja zostałam tylko z nią... i powiedziała do mnie że już zbliża się decyzja... ale że chyba jednak się nie zdecyduję, bo gdybym chciała to już bym wzięła od niej formularz zgłoszeniowy do Zgromadzenia... a ja jej powiedziałam że jestem pewna, ale jedyne co mnie powstrzymuje, to jej zdanie na ten temat, że staram się je rozeznać pod kątem posłuszeństwa... a wtedy ona mi powiedziała że to tylko mój wybór... i czekała aż zdecyduję... i wtedy powiedziałam że jednak nie zrobię jej tej przyjemności i nie poczekam aż skończę studia... a wtedy ona położyła mi rękę na ramieniu i powiedziała, że wogóle nie ma mi za złe tej decyzji, że mam pamiętać, że bez względu na mojej wybory ona zawsze będzie mnie wspierać, że gdy kiedykolwiek będę miała wątpliwości, trudności w powołaniu, to mam pamiętać że zawsze mogę przyjść i wszytsko jej powiedzieć... i wtedy się obudziłam... ale bardzo chciałabym by w rzeczywistości też mogło tak być ale dzieki temu snu już się tak nie boję konfrontacji z nią

A mi się ostatnio śniło, ze rozmawiam z jakimś ciekawym chłopakiem i aż żałuję, że się obudziłam, bo naprawdę fajnie się dyskutowało

sen który jest piękny ze względu na to że mnie uratował.
pojechałam na kurs Jozue i w nocy z czw/pt spałam w pustym mieszkaniu i w pewnym momencie zaczęły pojawiać się niepokojące odgłosu które usiłowały mnie wybudzić i śmiertelnie przestraszyć i ty pojawia się krótki sen.
przyśnił mi się mój ulubiony ksiądz w ornacie - jakby zaraz wychodził na mszę i mówi "patrz w Jezusa", będzie jeszcze gorzej ale ty patrz i nie trać z Nim relacji, tylko On się liczy...
sen się urwał było ciężko ale zrobiwszy to co usłyszałam - przeżyłam noc wcale nieźle.

tak zobaczyłam dzisiaj ten wątek i przypomniał mi się jeszcze jeden mój sen, był już dość dawno, conajmniej 2 lata temu, ale był tak niezwykły, że zapadł mi w pamięć.... zaczął się bardzo romantycznie... bo zakochał się we mnie książę jakiegoś państwa w dodatku takiego, z którym Polska nie miała zbyt dobrych stosunków i moje małżeństwo z tym księciem miało mi i jemu zapewnić szczęście do końca życia, a naszym krajom pokój na najbliższe wiele lat... sprawą naszego ślubu żyły całe 2 narody, mówiły o tym wszystkie stacje telewizyjne... chłopak był przystojny, inteligentny, sympatyczny, dosłownie i w przenośni - książe z bajki... no i wszystko byłoby wspaniale, gdyby nie to, że przy całej nierzeczywistości tego snu, jedno zostało z mojej codzienności... lubiłam tego chłopaka, miałam na względzie dobro swojego kraju... ale chciałam należeć tylko do Chrystusa... No i przed samym ślubem postanowiłam zaryzykować to, że popełnię największy mezalians w historii chyba całego świata, że skażę nasze narody na wojnę, że wszyscy będą cierpieć przeze mnie... poszłam do niego i jego rodziców: króla i królowej... i powiedziałam, że nie mogę za niego wyjść, bo moje serce należy tylko do Chrystusa,... i mimo całego szacunku do nich, mogę zaryzykować nawet wojnę między naszymi narodami, ale nie jestem w stanie zmienić tego co mam w sercu... i oni wtedy się wzruszyli i powiedzieli, że takiej miłości nie mogą przeszkadzać i pozwolili mi wstąpić do Zgromadzenia, a sami zobowiązali się do utrzymania pokoju... ten sen był kiedy podejmowałam decyzję o wstąpieniu do Zgromadzenia, dziś wydaje mi się, że było to całe wieki temu... ale to wcale nie znaczy, że teraz jest choć trochę mniej piękny.... choć może mój nieskładny opis tego nie wyraża, to moje wspomnienia robią swoje

Najpiękniejszy sen miałem po operacji w lipcu. Wdało mi się zakażenie w ranę i ropa się rozlała po otrzewnej. Miałem kiepskie rokowania, gorączkę i bardzo się bałem. Przed operacją modliłem się za wstawiennictwem św. Ojca Pio, po operacji dziękczynnie takoż. I w tą noc, co miała być decydująca, przyśnił mi się Ojciec Pio. Nie wiem jak to opisać, bo w słowa mi ciężko cokolwiek ubrać i poetą raczej nigdy nie będę , ale taka niesamowita dobroć, radość w tym śnie, Ojciec Pio mnie poklepał po policzku i powiedział, że mam się niczego nie bać, że Pan jeszcze ma dla mnie dużo zadań do wykonania, że wszystko będzie dobrze. A potem tylko siedział przy moim łóżku i się uśmiechał, tak mnóstwo radości i świętości z niego płynęło.
Jak się obudziłem, to nadal było we mnie to rozradowanie i pomimo bólu i gorączki miałem pełną świadomość tego co się dzieje. Po tygodniu wyszedłem ze szpitala.
Nie wiem na ile to był sen, na ile gorączkowe majaki, ale wiem, że to było najpiękniejsze, najczystsze i najbardziej "metafizyczne" przeżycie jakie miałem.

Katrine20.05 napisał:

to był tylko zwykły sen

Chyba nie taki zwykły!!!


Kilka miesięcy temu byłam zaproszona do pewnego zgromadzenia. Pojechałam tam i tak się składa że poznałam kilka kandydatek ubiegających się o przyjęcie do owego zgromadzenia. Jakiś czas później. Przyśniły mi się wszystkie osoby poznane tam. Pływały w krystalicznie czystej wodzie, obok były jakieś skały.  Te dziewczyny wołały mnie do siebie ja odpowiedziałam że nie umiem pływać. Wtedy dwie z nich podbiegły złapały za ramiona i wskoczyły ze mną do wody. Uczucie było super. Pewnie jak to we śnie.

Właściwie zastanawiam się dlaczego to napisałam. Ale skoro już jest to może niech pozostanie.
Pozdrawiam wszystkie osoby poznane przeze mnie w owym Zgromadzeniu. Niech Pan wam Błogosławi i niech was strzeże.

Ostatnio edytowany przez kamisia (2014-02-04 17:45:19)

Katrine20.05 napisał:

śniło mi się, że pojechałam do Orlika

To zabawne w poprzednim poście pisałam o pewnym zgromadzeniu. To właśnie było siostry w Orliku. Byłaś tam już? Może warto pojechać na rekolekcje są za tydzień.

http://www.siostryzorlika.pl/251.html

kamisia napisał:

Katrine20.05 napisał:

śniło mi się, że pojechałam do Orlika

To zabawne w poprzednim poście pisałam o pewnym zgromadzeniu. To właśnie było siostry w Orliku.  l

zastanawiam się, co tez Bóg chce Wam przez to powiedzieć....rzeczywiście ciekawa sprawa, jakby co, to u nas łóżek na dokończenie snu nie braknie
Niech wam się śnią same dobre i przyjemne wydarzenia. Pozdrawiam:)