Gość
30 października Głoszenie tajemnicy miłosierdzia Bożego
Czuję dobrze, że nie kończy się posłannictwo moje ze śmiercią, ale się zacznie.
O dusze wątpiące, uchylę wam zasłony nieba, aby was przekonać o dobroci Boga,
abyście już więcej nie raniły niedowierzaniem najsłodszego Serca Jezusa. Bóg jest Miłością
i Miłosierdziem (Dz. 281).
Gość
31 października Głoszenie tajemnicy miłosierdzia Bożego
O Jezu mój, chociaż pójdę do Ciebie i napełnisz mnie sobą, to będzie pełnia szczęścia mojego, jednak nie zapomnę o ludzkości; pragnę uchylić zasłony nieba, aby o miłosierdziu Bożym nie wątpiła ziemia. Odpocznienie moje jest w głoszeniu miłosierdzia Twego. Największą chwałę oddaje dusza Stwórcy swemu, kiedy z ufnością zwraca się do miłosierdzia Bożego (Dz. 930).
Gość
1 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
W duchu byłam w niebie i oglądałam te niepojęte piękności i szczęście, jakie nas czeka po śmierci. Widziałam, jak wszystkie stworzenia oddają cześć i chwałę nieustannie Bogu; widziałam, jak wielkie jest szczęście w Bogu, które się rozlewa na wszystkie stworzenia, uszczęśliwiając je, i wraca do Źródła wszelka chwała i cześć z uszczęśliwienia,
i wchodzą w głębie Boże, kontemplują życie wewnętrzne Boga – Ojca, Syna i Ducha Świętego – którego nigdy ani pojmą, ani zgłębią (Dz. 777).
Gość
2 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Ujrzałam Anioła Stróża, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a w nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą. Płomienie, które paliły je, nie dotykały się mnie. Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednozgodnie, że największe dla nich cierpienie to jest tęsknota za Bogiem (Dz. 20).
Gość
3 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Ja, siostra Faustyna, z rozkazu Bożego byłam w przepaściach piekła na to, aby mówić duszom i świadczyć, że piekło jest. (…) Jedno zauważyłam: że tam jest najwięcej dusz, które nie dowierzały, że jest piekło (Dz. 741).
Gość
4 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Powiedział mi Pan: Dziecię Moje, najwięcej Mi się podobasz przez cierpienie.
W cierpieniach swoich fizycznych czy też moralnych – córko Moja, nie szukaj współczucia u stworzeń. Chcę, aby woń cierpień twoich była czysta, bez żadnych przymieszek.
Żądam, żebyś się nie tylko oderwała od stworzeń, ale i sama od siebie.
Córko Moja, chcę się napawać miłością serca twego – miłością czystą, dziewiczą, nieskalaną, bez żadnego przyćmienia. Córko Moja, im więcej ukochasz cierpienie,
tym miłość twoja ku Mnie będzie czystsza (Dz. 279).
Gość
5 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Rozważaj często cierpienia Moje, które dla ciebie poniosłem, a nic ci się wielkim
nie wyda, co ty cierpisz dla Mnie. Najwięcej Mi się podobasz, kiedy rozważasz Moją bolesną mękę; łącz swoje małe cierpienia z Moją bolesną męką, aby miały wartość nieskończoną przed Moim majestatem (Dz. 1512).
Gość
6 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Powiedział mi Pan: (…) Potrzeba Mi cierpień twoich dla ratowania dusz (Dz. 1622).
Gość
8 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Wśród doświadczeń będę się starała upatrywać miłującą rękę Bożą. Nic tak trwałego, jak cierpienie, ono zawsze wiernie dotrzymuje swego towarzystwa duszy. O Jezu, w miłowaniu Ciebie nie dam się prześcignąć nikomu (Dz. 227).
Gość
9 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
O wy, drobne codzienne ofiarki, jesteście mi jako kwiaty polne, którymi zasypuję stopy umiłowanego Jezusa. Ja te drobiazgi równam nieraz z cnotami heroicznymi, a to dla ustawicznej ich trwałości – wymagają heroizmu (Dz. 208).
Gość
10 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Cierpienie jest wielką łaską. Przez cierpienie dusza upodabnia się do Zbawiciela,
w cierpieniu krystalizuje się miłość. Im większe cierpienie, tym miłość staje się
czystsza (Dz. 57).
Gość
11 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Otrzymałam to usposobienie serca, że nigdy nie jestem tak szczęśliwa jak wtenczas, kiedy cierpię dla Jezusa, którego kocham każdym drgnieniem serca (Dz. 303).
Gość
12 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Dni cierpień zawsze wydają się dłuższe, ale i one przejdą, chociaż tak powoli idą,
że nam się nieraz wydaje, że się raczej wstecz cofają, a jednak prędki ich koniec, a potem wieczna i niepojęta radość. Wieczność – kto pojmie i zrozumie chociażby to jedno słowo, które od Ciebie pochodzi, o niepojęty Boże, to jest wieczność (Dz. 578).
Gość
13 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
W cierpieniach zachowywać się cierpliwie i spokojnie, wiedząc, że wszystko z czasem przeminie (Dz. 253).
Gość
14 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
W cierpieniach nie szukam pomocy u stworzeń, ale Bóg mi jest wszystkim, chociaż mi nieraz się zdaje, że i Pan mnie nie słyszy; uzbrajam się w cierpliwość i milczenie, jako gołąb nie skarży [się] ani ma żal, kiedy mu dzieci biorą. Chcę szybować w sam żar słońca (Dz. 209).
Gość
15 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Kiedy cierpimy wiele, to mamy sposobność wielką okazać Bogu, że Go kochamy,
a kiedy cierpimy mało, to mamy mało sposobności, by okazać Bogu swą miłość,
a kiedy nie cierpimy nic – to miłość nasza nie jest wielka ani czysta.
Możemy dojść za łaską Bożą [do tego], że cierpienie dla nas zamieni się w rozkosz,
bo miłość umie takie rzeczy działać w duszach czystych (Dz. 303).
Gość
16 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Cierpienie jest skarbem największym na ziemi – oczyszcza duszę. W cierpieniu poznajemy, kto jest dla nas prawdziwym przyjacielem. Prawdziwą miłość mierzy się termometrem cierpień (Dz. 342).
Gość
17 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
O, gdyby dusza cierpiąca wiedziała, jak ją Bóg miłuje, to skonałaby z radości
i nadmiaru szczęścia; poznamy kiedyś, czym jest cierpienie, ale już będziemy
w niemożności cierpienia. Chwila obecna jest nasza (Dz. 963).
Gość
18 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Milsze mi są z woli Bożej udręki, cierpienia, prześladowania i różnego rodzaju przeciwności, aniżeli z woli własnej powodzenia, pochwały i uznania (Dz. 678).
Gość
19 listopada Cierpienie, śmierć, rzeczy ostateczne
Z jednakowym usposobieniem przyjmuję radość czy cierpienie, pochwałę
czy upokorzenie; pamiętam o tym, że jedno i drugie przemijające jest (Dz. 485).