"Pewni Âżyczliwi" zawsze bĂŞdÂą. A na takie osoby, moim zdaniem, nie zwraca siĂŞ uwagi. Ile to juÂż razy, gdy szÂłam ze znajomym kapÂłanem na spacer, czy przypadkowo spotkaliÂśmy siĂŞ na mieÂście i zatrzymaliÂśmy siĂŞ na chwilĂŞ by porozmawiaĂŚ, sÂłyszaÂłam komentarze lecÂące z nieopodal "kapÂłan, a z kobietami stoi", czy "widaĂŚ, Âże chyba komuÂś kobiet brakuje"... Absurd totalny. Kontakt utrzymujemy dalej, choĂŚ on nie jest juÂż w moim mieÂście. Dystans, dystans i jeszcze raz dystans.

piotrek26lublin napisał:

siostrzyczka131 napisał:

Mnie siê wydaje, ¿e przyja¼ñ miêdzy klerykiem a dziewczyn± jest mo¿liwa. Ale warunkiem jest to, ¿e na pocz±tku mówi± sobie, ¿e TO TYLKO PRZYJA¬Ñ, NIC WIÊCEJ... Bo je¶li tego nie zaznacz±, mog± pojawiæ siê nieprzyjemne i wprawdzie niepotrzebne sytuacje...

Takie mowienie sobie, ze to tylko przyjazn i tak niewiele pomoze jak sie pojawia uczucia.
Jak dla mnie..ogolnie przyjezn miedzy chlopakiem i dziewczyna jest mozliwa tylko jezeli sie fizycznie nie pociagaja. W innych przypadkach pojawia sie bardzo cienka granica (podobnie jak miĂŞdzy miloscia i nienawiscia)..lepiej byc po prostu znajomymi.

Dobra, ok. RzeczywiÂście masz racjĂŞ, byĂŚ moÂże nie do koĂąca przemyÂślaÂłam swojÂą poprzedniÂą wypowiedÂź. Ale czasem nie da siĂŞ byĂŚ po prostu znajomymi, bo czÂłowiek nieÂświadomie przybliÂża sie do drugiego... i co wtedy? Co majÂą wtedy zrobiĂŚ te osoby?

Veronika napisał:

siostrzyczka131 napisał:

[Dobra, ok. RzeczywiÂście masz racjĂŞ, byĂŚ moÂże nie do koĂąca przemyÂślaÂłam swojÂą poprzedniÂą wypowiedÂź. Ale czasem nie da siĂŞ byĂŚ po prostu znajomymi, bo czÂłowiek nieÂświadomie przybliÂża sie do drugiego... i co wtedy? Co majÂą wtedy zrobiĂŚ te osoby?

ZerwaĂŚ relacje,proste. To jest w wielu jeÂśli nie w wiĂŞkszoÂści najlepsza droga.  Droga do tego,aby nie skrzywdziĂŚ siebie i drugiego czÂłowieka.

Jasne, ale niektĂłre spotkania sÂą nieuniknione... takie przypadkowe, niezamierzone spotkania i oni mimo ÂświadomoÂści, Âże nie powinni, rozmawiajÂą ze sobÂą i coraz bardziej ich do siebie ciÂągnie. Niby jedno w drugim zakochane itd., ale nic nikomu nie powie jasno... Co wtedy?
Znam taki przypadek od znajomej...

Janek napisał:

A co mam zrobic kiedy  wiem i widze ze doszlo juz do jakiegos silniejszego emocjonalnego kontaktu mojej zony z duchownym? Jestesmy bardzo dobrym malzenstwem ale niestety dla mnie, mam wrazenie i widze to co dzien ze zona kocha mnie juz tylko glowa bo serducho chyba jest gdzie indziej..... Oczywiscie ona zdaje sobie sprawe z tych wszystkich trudnosci, cienkiej lini itd ale ciagnie to dalej a ja stoje obok i musze na to patrzec. Jestem w kropce bo wiem ze dla niej jest to wazne i   nie chce ingerowac i zaogniac sytuacji. Nigdy sie do tego nie przyzna bo zna konsekwencje i przypomina mi o tym ze mnie kocha ale i tak widze ze zrodlo lezy niestety gdzie indziej. Wiem ze poznala go kilka miesiecy temu i od tamtego czasu ``lata``. Ja jestem doskonalym wypelnieniem jej idealnego wyobrazenia rodziny. Pozdrawiam

Ja na prawde gratuluje Ci takiej pewnosci siebie i stuprocentowego przekonania, ze jestescie idealnym malzenstwem, a nawet, ze jestes dla zony "wypelnieniem jej idealnego wyobrazenia rodziny".

Skoro jest tak idealnie, to dlaczego nie potrafisz zwyczajnie z nia porozmawiac o swoich watpliwosciach? Nie chcesz ingerowac i zaogniac? To na co czekasz? Bez urazy, ale albo jestes facet, albo..sam wiesz..
Gorsza sprawa jak zona jednak ma inne wyobrazenie idealu...a to, ze mowi jak mowi..roznie bywa po prostu..

Moze przesadzam, ale jakos zbyt wiele widzialem przypadkow, ze rozpada sie zwiazek, a jedna z osob zastanawia sie dlaczego..przeciez wszystko bylo tak idealnie...

Me@ napisał:

piotrek26- wyjaÂśnij mi proszĂŞ sens Twojego podpisu "wierzÂący-niepraktykujÂący" - chĂŞtnie usÂłyszĂŞ logikĂŞ tego zdania. Bo dla mnie jest ono absurdem...

Dla mnie jak najbardziej nie jest. Byla juÂż dyskusja na ten temat i pozwol, ze nie bede jej ciagnal. Po prostu tutaj bedziemy miec zawsze inne zdanie, a do tego to jest ot w tym temacie.

Piotrek - nadal nie rozumiem, po co wypowiadasz siĂŞ na tym forum, skoro wiemy, Âże ani my nie przekonamy Ciebie, ani Ty nie przekonasz nas :-) Tak naprawdĂŞ ÂśmieszÂą mnie nieco tacy wojujÂący ateiÂści. Nie wierzysz? BĂłg nie jest Ci potrzebny? To po co trÂąbisz o tym na 15 bilboardach, 5 forach i 3 gazetach?


Nie zbaczajmy z tematu, Me@ - po prostu nie karm trolla



Janek - myÂślĂŞ, Âże powinieneÂś zdobyĂŚ siĂŞ na naprawdĂŞ szczerÂą rozmowĂŞ, zarĂłwno z ÂżonÂą, jak i z duchownym...

Rita, bez sensu... Usuwasz posty, które by³y jak¹œ konkretn¹ odskoczni¹ od tematu w celu wyjaœnienia sprawy zwi¹zanej z religi¹ ... ciê¿ko by³o przenieœÌ je do nowego tematu ? W³aœnie odpowiadaj¹ce temu o czym zaczê³a siê dyskusja ??

GratulujĂŞ moderacji pomysÂłu i rozumu ! Usuwajmy ciekawe dyskusje zamiast je tworzyĂŚ...
Rozumiem Âże zaraz dostanĂŞ ostrzeÂżenie albo bana ??

UczĂŞszczam na pewne spotkania mÂłodzieÂżowe, ktĂłre raz prowadzi siostra innym razem ksiÂądz i dziwiĂŞ siĂŞ niektĂłrym dziewczynom, jak np. przytulajÂą siĂŞ do niego. Jak dla mnie przytulenie mocno zaciera granice, ktĂłre sÂą tak waÂżne..
A co Wy sÂądzicie o przytuleniu np. podczas skÂładania ÂżyczeĂą urodzinowych ? Ja jestem przeciwna, wolĂŞ utrzymywaĂŚ wiĂŞkszy dystans niÂż ...

Ja tez do opornych naleze fajnie miec dobry kontakt z duchownym,wyglupy ale wedlug mnie wszystko musi miec pewien umiar

w wakacje na rekolekcjach byÂłam u spowiedzi takiego fajnego franciszkanina i po tym wszystkim siĂŞ przytuliliÂśmy. nie widzĂŞ w tym nic zÂłego, ale jak juÂż ktoÂś powiedziaÂł, wszystko musi mieĂŚ swoje granice.